باز اى دلبرا که دلم بى قرار توست
وين جان بر لب آمده در انتظار توست
در دست اين خمار غمم هيچ چاره نيست
جز باده اى که در قدح غمگسار توست
ساقى به دست باش که اين مست مى پرست
چون خم ز پا نشست وهنوزش خمار توست
هر سوى موج فتنه گرفته ست وزين ميان
آسايشى که هست مرا در کنار توست
سيرى مباد سوخته…