كتاب برگزيده:
جستجو در کتابخانه مهدوی:
بازدیده ترینها
کتاب ها شگفتی ها و عجایب دنیا در بعد از ظهور امام زمان (علیه السلام) (نمایش ها: ۹۷,۳۷۳) کتاب ها داستانهایی از امام زمان (عجل الله فرجه) (نمایش ها: ۹۶,۸۰۸) کتاب ها نشانه هایی از دولت موعود (نمایش ها: ۷۳,۵۶۷) کتاب ها میر مهر - جلوه های محبت امام زمان (عجل الله فرجه) (نمایش ها: ۶۰,۱۳۱) کتاب ها یکصد پرسش وپاسخ پیرامون امام زمان (علیه السلام) (نمایش ها: ۵۴,۷۷۳) کتاب ها سیمای مهدی موعود (عجل الله فرجه) در آیینه شعر فارسی (نمایش ها: ۵۴,۱۳۲) کتاب ها زمينه سازان انقلاب جهانى حضرت مهدى (نمایش ها: ۴۵,۴۸۵) کتاب ها تأملی در نشانه های حتمی ظهور (نمایش ها: ۴۴,۶۳۵) کتاب ها موعود شناسی و پاسخ به شبهات (نمایش ها: ۴۱,۱۸۰) کتاب ها مهدی منتظر (عجل الله فرجه) (نمایش ها: ۳۸,۷۴۲)
 صفحه اصلى » كتابخانه مهدوى » صدایت می زنم...!! سلامت می دهم...!! دعایت می کنم...!!
كتابخانه مهدوى

کتاب ها صدایت می زنم...!! سلامت می دهم...!! دعایت می کنم...!!

بخش بخش: كتابخانه مهدوى الشخص نویسنده: محمد باقر انصاری زنجانی خوئینی تاريخ تاريخ: ۲۹ / ۴ / ۱۳۹۳ هـ.ش نمایش ها نمایش ها: ۱۵۸۰۰ نظرات نظرات: ۰

صدایت می زنم...!! سلامت می دهم...!! دعایت می کنم...!!

نویسنده: محمد باقر انصاری - ۱۳۳۹

فهرست

مقدمه
شیرین ترین آغاز
آمیخته اعتقاد ومحبت وادب
۱. اول تو دعا کن، یا ایها العزیز
اضطرار اول: امر ظهورم را امضا کن!
اضطرار دوم: وعده ام را به انجام رسان واصحابم را جمع کن.
اضطرار سوم: شدت امر به درجه نهایی رسیده، اجازه ام ده!
۲. با ادب صدایت می کنم، یا حجة الله علی خلقه
نگاه اول: سید ومولای من!
نگاه دوم: ای آبروی من!
نگاه سوم: ای فرزند سادات مقرب خداوند...
نگاه چهارم: جانم به قربانت!
نگاه پنجم: کجایی ای پسر پیامبر!
نگاه ششم: سخت است تو را نبینم!
نگاه هفتم: برایت اشک می ریزم!
نگاه هشتم: گنهکار آمده ام!
۳. سلامت می دهم، درودت می فرستم، یابن فاطمه
سلام اول: در حضورت سلام می دهم.
سلام دوم: سلام بر او از این دور دست!
سلام سوم: سلام ای نور آسمانی در زمین!
سلام چهارم: سلام بر صاحب نسب بلند...
سلام پنجم: سلامی در انتظارت...
سلام ششم: همه سلامها بر تو!!
سلام هفتم: همیشه سلام بر تو!!
سلام هشتم: بنده تو هستم، سلام!
درود اول: درود بر صاحب اختیار من!
درود دوم: درود بر عدالت مجسّم!
درود سوم: درود بیکران نثارت!
درود چهارم: درود بر تو وخدمتگزارانت!
۴. دعایت می کنم که سلامت باشی، یا مهدی
درخواست اول: عمرت طولانی باد!
درخواست دوم: خدا مدافع تو!
درخواست سوم: به یاری خدا مؤید باشی!
درخواست چهارم: دست خدا حافظ تو!
درخواست پنجم: در پناه خدا از شر حسودانت...
درخواست ششم: ذلت دشمنانت را می خواهم!
درخواست هفتم: نفرین بر مخالفانت...
درخواست هشتم: چشم پدرانت به تو روشن باد!
۵. از خدا می خواهم تو بیایی، یا صاحب الزمان
گشایش اول: در غیبت تو چه کنیم؟
گشایش دوم: خدا تو را برساند!
گشایش سوم: ای فرج حقیقی آل محمد (علیهم السلام)!
گشایش چهارم: روزی که با تو باشیم...
گشایش پنجم: در آرزوی انتقام زهرا وحسین (علیهما السلام)!
گشایش ششم: روزی که دوستانت مسرورند!
گشایش هفتم: گلستان عدل به یمن قدم تو!
۶. مرا شفاعت کن، یا وجیهاً عند الله
توسل اول: در ذیل عنایت تو...
توسل دوم: به برکت وجود تو...
توسل سوم: به حق مولود امشب!
توسل چهارم: همه چیز از تو می خواهم!
توسل پنجم: ولایت تو، محبت تو...
توسل ششم: صبر می کنم در انتظار تو...
توسل هفتم: حضور در ظهور تو...
توسل هشتم: زنده شَوم برای تو!
توسل نهم: مشتاق روی ماه توام!
توسل دهم: دوست دارم یار تو باشم!
توسل یازدهم: گوش به فرمان توام...
توسل دوازدهم: خدایا مرا ثابت قدم بدار.
توسل سیزدهم: در راه تو شهید شوم.
توسل چهاردهم: انتقام حسین (علیه السلام) را همراه تو بگیرم...
توسل پانزدهم: روز قیامت با تو باشم!
توسل شانزدهم: دشمنِ تو را خوار ببینم!
توسل هفدهم: دوستان تو را عزیز ببینم!
توسل هیجدهم: غیر غم تو غصه ام مباد!
توسل نوزدهم: روزی حلال با برکت نصیبم کن.
۷. با تو پیمان می بندم، یا بقیة الله
پیمان اول: هر روز آماده به خدمتم!
پیمان دوم: تو را بر عهد خود شاهد می گیرم
پیمان سوم: بیعت با تو شرف من است!
پیمان چهارم: به بیعت تو اعتقاد دارم
پیمان پنجم: بیعت می کنم که صاحب اختیارم باشی...
پیمان ششم: با دلی آرام بیعت می کنم!
پیمان هفتم: هر چه داریم از توست!
پیمان هشتم: ضامن بیعت تو خداست
پیمان نهم: در این بیعت بر باورهایم شاهد باش
پیمان دهم: با صلابت دست می دهم

تقدیم

به مادری که
امید دلها را کنار قلب خود جای داد،
ووجودش را به پای او ریخت،
تا آخرین ودیعه ولایت را به عالم امکان تحویل داد.
السلام علی والدة الإمام، والمودعة أسرار الملک العلاّم، والحاملة لأشرف الأنام.
سلام بر تو،
که از نور ولایت نیک مواظبت کردی،
وحق امانت را ادا نمودی،
وسرّ خدا را حفظ کردی،
وولی خدا را حمل نمودی،
ودر حفظ او زحمت فراوان کشیدی.
خداوند شرافتی به تو داد که از هر شرف وفضیلتی مستغنی ات ساخت(۱).

شیرین ترین آغاز
بسم الله الرحمن الرحیم

از عطشِ چشم، اشکم زبانه می کشد!
وجوانه های محبت با موجِ خاطره ها تا دوردستِ ظهور پرمی کشند.
آرزوی حضور در ظهورت،
در روزگار شیرین تر از عسلِ تو...
که پروانه وار گِردِ شمع وجود مبارک تو طواف خواهیم کرد...
اشک به چشم ودست به شمشیرم نموده است...!
رمز آشنایی... دیر آشنایی... دور آشنایی من،
زبانِ اشک، وسخنِ چشمِ من...!
واستقبال من از جمال ملکوتی تو، این شعار من:
با تو، برای تو، با ادب!!!
به ما آموخته اند...
... به ما آموخته اند که او را چگونه صدا بزنیم وبا کدام ادب با او سخن بگوییم تا لایق عظمت او باشد.
وآموخته اند که چگونه سلامش دهیم ودرودش فرستیم وادای احترام کنیم که نگاهمان کند؛ وچگونه دعایش کنیم تا ظهور کند وگرد او آییم ودعایمان کند. آنگاه جهان پر از عدالت نماید وپرچم ولایت برافرازد وانتقام سقیفه گیرد.
... خطاب در برابر مقام عظمای عصمت، وسلام ودرود بر صاحب ولایت، ودعا برای عزیز خلقت، باید به بلندای عظمت او باشد که عقل ودل وزبان از آن عاجز است. امامان معصوم (علیهم السلام) به ما آموخته اند که چگونه به درگاهش عرض ادب کنیم ودر دعا برای او چه بگوییم وبا چه لسانی او را به کمک بخوانیم.
... این آموزش در قالب زیارات ودعاهای مخصوص حضرت مهدی (علیه السلام) در روزها ومکانهای خاص آمده است. جلوه دیگر آن در ادعیه وزیاراتی مانند دعای توسل وزیارت عاشورا است که تعابیر بسیار زیبایی درباره آنحضرت در بر دارد.
صمیمانه ولی با ادب
... نگاهی به دعاهای مربوط به حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنافداه وتقسیم موضوعی آن، پنجره ای است به محتوای اعتقادی واژه ها وعبارات آن، وادبی که در عبارت پردازی آنها به کار گرفته شده است.
از این آینه خواهیم آموخت که هر صبح وشام چگونه باید در ساحت مقدس او آماده به خدمت باشیم وبر بندگی خود وصاحب اختیاری او تجدید بیعت کنیم.
... مجموعه ای که با هم می خوانیم در نظر دارد فقط آنگونه که به ما آموخته اند با او سخن بگوییم تا مبادا در شرط ادب کوتاهی شود. قبل از هر قطعه، روح خود را آماده می کنیم تا قلبی تشنه را به میعادگاه دوست ببریم. آنگاه عبارات بلندی که از مقام عصمت آموخته ایم با مولا وصاحب اختیارمان در میان می گذاریم، وبا پدری مهربان وپناهگاهی امن، صمیمانه ولی با ادب راز دل می گشاییم.
با اشاره ای به متن عربی دعاها، به ترجمه فارسی آن اکتفا می کنیم تا در اتصال دل به آن محبوب قلوب، حضور قلب بیشتری در میان باشد.
برگرفته از دعاها
اصل دعاها در منابع معتبر حدیثی مانند کمال الدین صدوق، غیبت شیخ طوسی، احتجاج طبرسی، صحیفه مهدیه، بحار الانوار، وکتب مرجع در ادعیه مانند مصباح المُتهجِّد، مزار ابن مشهدی، اقبال الاعمال، مصباح کفعمی، جمال الاسبوع، بلد الامین، مهج الدعوات ومصباح الزائر آمده است.
آنچه در این کتابها آمده در ابواب مختلف کتاب «مفاتیح الجنان» نیز به مناسبتها آورده شده، وبرای مطالعه متون عربی ادعیه وزیاراتی که در کتاب حاضر استفاده شده مراجعه به «مفاتیح» در ابواب زیر کافی است:
تعقیبات مشترکه نمازهای یومیه، اعمال شب وروز جمعه، نماز حضرت صاحب الزمان (علیه السلام)، زیارت روز جمعه، دعای عدیله، دعای توسل، دعای فرج، دعای استغاثه به حضرت مهدی (علیه السلام)، اعمال شب نیمه شعبان، دعای افتتاح، اعمال شب بیست وسوم ماه رمضان، اعمال روز دحو الارض، اعمال روز عاشورا، زیارت عاشورا معروف وغیر معروف، زیارت امام رضا (علیه السلام)، زیارت امام علی النقی (علیه السلام)، زیارت امام عسکری (علیه السلام)، زیارت آل یاسین، زیارت حضرت صاحب الامر (علیه السلام)، زیارت سرداب غیبت، صلوات بر امام زمان (علیه السلام)، دعای عصر غیبت، دعای ندبه، سلام بر حضرت مهدی (علیه السلام)، دعای عهد، دعا برای حفظ امام عصر (علیه السلام)، زیارت جامعه سوم، صلوات بر حضرت ولی عصر (علیه السلام)، دعا در غیبت امام زمان (علیه السلام).
آمیخته اعتقاد ومحبت وادب
... در کتاب حاضر، یک دعا یا زیارت کامل در هیچ موردی دیده نمی شود، بلکه با موضوع بندی آنچه درباره سلام ودرود ودعا برای امام زمان (علیه السلام) وارد شده، قطعه هایی برگرفته از متن چند دعا بدست آمده است. آموزش اعتقاد وادب بر مبنای محبت در دعای آنحضرت، انگیزه اصلی در تدوین این مجموعه است.
در توسل به درگاه امام عصر (علیه السلام) هفت عنوان اصلی با عناوین فرعی زیر در نظر گرفته شده است:
۱. اول تو دعا کن، یا ایها العزیز
اضطرار اول: امر ظهورم را امضا کن!
اضطرار دوم: وعده ام را به انجام رسان واصحابم را جمع کن.
اضطرار سوم: شدت امر به درجه نهایی رسیده، اجازه ام ده!
۲. با ادب صدایت می کنم، یا حجة الله علی خلقه
نگاه اول: سید ومولای من!
نگاه دوم: ای آبروی من!
نگاه سوم: ای فرزند سادات مقرب خداوند...
نگاه چهارم: جانم به قربانت!
نگاه پنجم: کجایی ای پسر پیامبر!
نگاه ششم: سخت است تو را نبینم!
نگاه هفتم: برایت اشک می ریزم!
نگاه هشتم: گنهکار آمده ام!
۳. سلامت می دهم، درودت می فرستم، یابن فاطمه
سلام اول: در حضورت سلام می دهم.
سلام دوم: سلام بر او از این دور دست!
سلام سوم: سلام ای نور آسمانی در زمین!
سلام چهارم: سلام بر صاحب نسب بلند...
سلام پنجم: سلامی در انتظارت...
سلام ششم: همه سلامها بر تو!!
سلام هفتم: همیشه سلام بر تو!!
سلام هشتم: بنده تو هستم، سلام!
درود اول: درود بر صاحب اختیار من!
درود دوم: درود بر عدالت مجسّم!
درود سوم: درود بیکران نثارت!
درود چهارم: درود بر تو وخدمتگزارانت!
۴. دعایت می کنم که سلامت باشی، یا مهدی
درخواست اول: عمرت طولانی باد!
درخواست دوم: خدا مدافع تو!
درخواست سوم: به یاری خدا مؤید باشی!
درخواست چهارم: دست خدا حافظ تو!
درخواست پنجم: در پناه خدا از شر حسودانت...
درخواست ششم: ذلت دشمنانت را می خواهم!
درخواست هفتم: نفرین بر مخالفانت...
درخواست هشتم: چشم پدرانت به تو روشن باد!
۵. از خدا می خواهم تو بیایی، یا صاحب الزمان
گشایش اول: در غیبت تو چه کنیم؟
گشایش دوم: خدا تو را برساند!
گشایش سوم: ای فرج حقیقی آل محمد (علیهم السلام)!
گشایش چهارم: روزی که با تو باشیم...
گشایش پنجم: در آرزوی انتقام زهرا وحسین (علیهما السلام)!
گشایش ششم: روزی که دوستانت مسرورند!
گشایش هفتم: گلستان عدل به یمن قدم تو!
۶. مرا شفاعت کن، یا وجیهاً عند الله
توسل اول: در ذیل عنایت تو...
توسل دوم: به برکت وجود تو...
توسل سوم: به حق مولود امشب!
توسل چهارم: همه چیز از تو می خواهم!
توسل پنجم: ولایت تو، محبت تو...
توسل ششم: صبر می کنم در انتظار تو...
توسل هفتم: حضور در ظهور تو...
توسل هشتم: زنده شَوم برای تو!
توسل نهم: مشتاق روی ماه توام!
توسل دهم: دوست دارم یار تو باشم!
توسل یازدهم: گوش به فرمان توام...
توسل دوازدهم: خدایا مرا ثابت قدم بدار.
توسل سیزدهم: در راه تو شهید شوم.
توسل چهاردهم: انتقام حسین (علیه السلام) را همراه تو بگیرم...
توسل پانزدهم: روز قیامت با تو باشم!
توسل شانزدهم: دشمنِ تو را خوار ببینم!
توسل هفدهم: دوستان تو را عزیز ببینم!
توسل هیجدهم: غیر غم تو غصه ام مباد!
توسل نوزدهم: روزی حلال با برکت نصیبم کن.
۷. با تو پیمان می بندم، یا بقیة الله
پیمان اول: هر روز آماده به خدمتم!
پیمان دوم: تو را بر عهد خود شاهد می گیرم.
پیمان سوم: بیعت با تو شرف من است!
پیمان چهارم: به بیعت تو اعتقاد دارم.
پیمان پنجم: بیعت می کنم که صاحب اختیارم باشی...
پیمان ششم: با دلی آرام بیعت می کنم!
پیمان هفتم: هر چه داریم از توست!
پیمان هشتم: ضامن بیعت تو خداست.
پیمان نهم: در این بیعت بر باورهایم شاهد باش.
پیمان دهم: با صلابت دست می دهم.
منتظرم... امیدوارم...
این بار با لسانی دیگر
یا ایها العزیز، این بار با قلبی که اعتقادش را بر زبان می آورد به استقبال تو آمده ایم؛ وبا چشمانی شرمنده - که سعی در رعایت آداب محضر تو دارد - به حضورت شرفیاب شده ایم.
بهانه ای دیگر است که با ندای «اباصالح» صدایت زنیم وبا ذکر «داعی الله» سلامت کنیم وبا کلمه «ولی الله» درودت فرستیم وبا گلواژه «العجل» انتظارت کشیم وبا فریاد «ادرکنی» از تو کمک بخواهیم وبا التماس «یا مهدی» از تو جوابی بطلبیم.
تو از حال ما خبر داری که مَسَّنا واهلنا الضرّ، وانتظار دلمان را می دانی که تَصَدَّق علینا.
به مادرت فاطمه (علیها السلام) که هنوز برایش اشک می ریزی، سلام ما را بی جواب وندای ما را بی پاسخ مگذار...

قم، محمد باقر انصاری زنجانی خوئینی
نیمه شعبان ۳ و۱۴۲۰ آذر ۱۳۷۸

اول تو دعا کن، یا ایها العزیز

﴿أَمَّنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ ویکْشِفُ السُّوءَ ویجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الأرْضِ﴾.
کیست آن که اجابت می کند دعای مضطر را آنگاه که دست به درگاه او بلند کند، وبا این استجابت گرفتاری را برطرف می کند وشما را جانشینان زمین قرار می دهد؟
بیایید قبل از همه گوش جان فرا دهیم به دعای مضطر حقیقی که در پاسخ به ندای الهی در آیه «امّن یجیب...»، قبل از ما دست نیاز بالا گرفته وبرای فرج خویش دعا می کند(۲).
ما که امام دلسوز ومهربان خود را از اعماق قلب دوست داریم، به صدای دلنشین او گوش جان می سپاریم؛ ودعای او را که از عمق اضطرار برمی خیزد آمین می گوییم.
امر ظهورم را امضا کن
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرزندشان مهدی (علیه السلام) را یاد کردند واز سوزِ دلِ او چنین خبر دادند: گویا قائم (علیه السلام) را می بینم که سوار بر اسب سفید پیشانی وسفید دست وپای از وادی السلام به سوی سهله می رود واین دعا بر لب دارد:
اللهمَّ... لَوْلا نَصْرُکَ إیای لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلوُبینَ... أَسْأَلُکَ أن تُنْجِزَ لی أَمْری وتُعَجِّلَ لی فِی الْفَرَجِ...
... ای خدایی که هر مؤمن تنهایی را عزت می دهی وهر جبار عنیدی را ذلیل می نمایی. تو پناه منی آنگاه که راههای مختلف مرا درمانده کند وزمین با این وسعتش بر من تنگ آید.
خدایا مرا خلق نمودی در حالی که از خلقت من مستغنی بودی واگر یاری تو نبود مغلوب واقع می شدم.
ای خدایی که رحمت را از مواضع آن منتشر می فرمایی وبرکات را از معادن آن خارج می سازی؛ وای خدایی که خود را به بلندی رفعت اختصاص داده واولیایش با عزّت او احساس عزّت می کنند؛ ای خدایی که پادشاهان علامت ذلّت در پیشگاه او را به گردن گرفته اند واز سطوت وقدرت او بیم دارند.
خدایا تو را می خوانم به اسمی که خَلقت را با آن خلق نموده ای وهمه بدان اقرار دارند؛ واز تو می خواهم بر محمد وآل محمد درود فرستی، وامر ظهور مرا امضا کنی وفرج مرا زود برسانی ومرا کفایت کنی وعافیت عنایت نمایی وحوائج مرا برآورده فرمایی. همین ساعت! همین ساعت! همین امشب! همین امشب! خدایا، تو بر هر کاری قادر هستی.
وعده ام را به انجام رسان واصحابم را جمع کن
آن عزیزی که چشمانمان را در حسرت دیدار گذاشته ودلمان را به انتظار نشانده، در قنوت نمازش - که مقطع حساس دعا در نماز است - برای ظهور خود دعا می کند:
اللهمَّ مالِکَ الْمُلْکِ... یا مَنْ لاتُخْلِفُ الْمیعادَ... أَنْجِزْ لی ما وَعَدْتَنی واجْمَعْ لی أَصْحابی...
ای خدای مالک پادشاهی، به هر کس بخواهی پادشاهی می دهی واز هر کس بخواهی باز می گیری. هر کس را بخواهی عزیز می گردانی وهر کس را بخواهی ذلیل می کنی،... ای خدایی که روز وشب تغییری در او ایجاد نمی کند.
تو را می خوانم به دعایی که نوح (علیه السلام) تو را با آن خواند واو وهمراهانش را نجات دادی وقوم او را هلاک فرمودی. تو را می خوانم به آنچه خلیلت ابراهیم (علیه السلام) تو را بدان دعا کرد واو را نجات دادی وآتش را برای او سرد وسلامت قرار دادی. تو را می خوانم به دعایی که کلیم تو حضرت موسی (علیه السلام) تو را بدان خواند وتو آب دریا را برای او متفرق ساختی واو وبنی اسرائیل را نجات دادی وفرعون وقومش را در دریا غرق نمودی. تو را می خوانم به آنچه روح تو حضرت عیسی (علیه السلام) تو را بدان خواند واو را از دست دشمنانش نجات دادی ونزد خود بالایش بردی. تو را می خوانم به دعایی که حبیب وبرگزیده ات محمد (صلی الله علیه وآله) تو را بدان خواند ودعایش را مستجاب فرمودی واو را از گروههای مختلف نجات دادی وبر دشمنانت پیروز ساختی. از تو می خواهم به آن اسمی که وقتی با آن خوانده شوی اجابت می کنی.
ای خدایی که وعده ات را خلاف نمی کنی! آنچه به من وعده داده ای به مرحله عمل برسان واصحاب مرا برایم جمع فرما وبه آنان صبر عطا کن، ومرا بر دشمنانت ودشمنان رسولت پیروز فرما ودعای مرا ناامید مگردان، که من بنده تو وفرزند غلام وکنیز توام ودر پیشگاه تو اسیرم.
ای سید من، تویی که این مقام را بر من منّت گذاشته ای، وچنین درجه ای را به من عطا فرموده ای، در حالی که بسیاری از خلقت را از آن محروم ساخته ای. از تو می خواهم بر محمد وآل محمد درود فرستی وآنچه به من وعده کرده ای به انجام رسانی. تو راستگویی ووعده را خلاف نمی کنی وبر هر کاری قادر هستی.
شدت امر به درجه نهایی رسیده، اجازه ام ده
در قنوت دیگری که از اعماق آن قلب عالم امکان بر می خیزد وبر لب آن دلسوز امت می نشیند، از خدا اجازه می خواهد تا نقطه آغاز این قیام جهانی را اذن فرماید:
اللهمَّ إنَّ الْغایةَ عِنْدَنا قَدْ تَناهَتْ وإِنّا لِغَضَبِکَ غاضِبُونَ... فَأْذَنْ بِذلِکَ...
خدایا بر محمد وآل محمد درود فرست وبر اولیایت با انجام وعده ات کرامت فرما، وبه درک آرزویی که برای یاری تو دارند برسان، وکفایت کن شرّ آنان که در برابر تو عَلَم مخالفت بر افراشته اند وبا ارتکاب خلاف دستورات تو متمرّد شده اند واز سهل گیری تو برای کند کردن تیزی سلاح تو استفاده می کنند، وبا وسایل تو قصد حیله بر تو دارند، وتو حلمت را بر آنان گسترده ای تا ناگهان گرفتارشان سازی وغفلتاً آنان را ریشه کن نمایی....
خدایا، شدت کار نزد ما به نهایت درجه رسیده است، وما به خاطر غضب تو غضب می نماییم وبرای یاری حقّ پافشاری می کنیم ومشتاق رسیدن دستور توایم وبرای به انجام رسیدن وعده تو منتظریم وجاری شدن تهدیدهای تو بر دشمنانت را انتظار می کشیم.
خدایا، اجازه این امر را عنایت کن وراههای آن را باز کن، وبه مرحله ظهور رسیدن آن را آسان فرما وطرق آن را مهیا کن وروشهای آن را نشان ده ولشکریان ویاران او را تأیید فرما وهرچه زودتر به حمله شدیدت بر قوم ظالمین مبادرت فرما وشمشیر عذابت را بر دشمنان معاندت برآور وخونخواهی کن.

با ادب صدایت می کنم یا حجة الله علی خلقه

حضرت حجة الله الاعظم ارواحنافداه در نگاه اعتقادی ما، حاضر وغایب ندارد. ما باید در زمان غیبت، خود را به منزله کسی که جمال مبارک او را مشاهده می کند بدانیم وآنگونه صدایش کنیم وبا او سخن بگوییم.
سید ومولای من
در پیشگاه او گاهی سایه عظمتش را بالای سرمان احساس می کنیم وبا تقدیم بالاترین احترامات کلماتی سرشار از ادب را نثارش می کنیم:
یا مَوْلای، یا صاحِبَ الزَّمانِ...
یا وَصِی الْحَسَنِ، والْخَلَفَ الْحُجَّةَ...
أَیهَا الْقائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِی، یابْنَ رَسُولِ الله...
یا حُجَّةَ الله عَلی خَلْقِهِ، یا سَیدَنا ومَوْلانا...
ای آبروی من
آنگاه که در دریای متلاطم فتنه ها وخطرات، بعنوان یگانه ملجأ وپناهمان دست به دامان او شده ایم وبه درگاه او التماس می کنیم، به ما آموخته اند که بگوییم:
یا أَبا صالِحَ الْمَهْدِی... أَدْرِکْنی
یا وَجیهاً عِنْدَالله، اشْفَعْ لَنا عِنْدَالله...
ای فرزند سادات مقرب خداوند...
جلوه ای از عظمت حضرت مهدی (علیه السلام) پدران بزرگوار وصاحب شرافت اویند. ما افتخار می کنیم که گاهی مولای خود را با انتساب به اجدادش خطاب کنیم واعلام کنیم: ای مولایی که تو را از دل وجان صدا می زنیم، به راستی آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری. پدران تو که گلهای عالم وجودند، همه حجّتهای پروردگارند. این فخر ابدی ماست که تو را با چنین کلمات بلندی خطاب کنیم:
یا بْنَ السّادَةِ المُقَرَّبینَ، یابْنَ النُّجَباءِ اْلاَکْرَمینَ، یابْنَ الْهُداةِ الْمَهْدیینَ...
ای فرزند سادات مقرب خداوند، ای فرزند نجیبان صاحب کرامت، ای فرزند هدایتگران هدایت یافته، ای فرزند انتخاب شدگان تهذیب شده، ای فرزند آقایان نجیب تر، ای فرزند پاکتران مطهّر، ای فرزند سیدان منتجب، ای فرزند سروران گرامی، ای فرزند ماههای تابان، ای فرزند چراغهای فروزان، ای فرزند ستارگان ثاقب، ای فرزند اختران درخشان، ای فرزند راههای روشن، ای فرزند علمهای آشکار، ای فرزند علوم کامل، ای فرزند سنّتهای مشهور، ای فرزند معارف باقیمانده، ای فرزند معجزات موجود، ای فرزند دلایل مشهود، ای فرزند صراط مستقیم، این فرزند نبأ عظیم، ای فرزند کسی که در قرآن علی حکیم است. ای فرزند آیات بینات، ای فرزند دلیلهای ظاهر، ای فرزند برهانهای واضح خیره کننده، ای فرزند حجّتهای بالغه، ای فرزند نعمتهای شایان، ای فرزند طه وآیات محکم، ای فرزند یس وذاریات، ای فرزند طور وعادیات، ای فرزند کسی که در شب معراج به بارگاه قرب الهی نزدیک شد تا در نزدیکی وقرب به خدای علی اعلی به اندازه دو سر کمان یا نزدیکتر رسید...
جانم به قربانت
تنها پناه ما اوست ودر تاریکی غیبت چشم امید ما جای دیگری را نمی بیند. وقتی با این احساس در پیشگاه او می ایستیم، بی اختیار خود را به پای او می اندازیم وجان ودار وندارمان را تقدیم می داریم وقربانش می رویم وچنان ملتمسانه دامان او را می گیریم وزار می زنیم که اگر بپذیرد همانجا فدایش می شویم. حکایت این شیفتگی چنین است:
بِأَبی أَنْتَ وأُمّی، ونَفْسی لَکَ الْوِقاءُ والْحِمی... بِنَفْسی أَنْتَ مِنْ مُغَیبٍ لَمْ یخْلُ مِنّا...
پدر ومادرم به قربان تو، وجانم سپر بلای تو...
جانم به قربان تو غایبی که بیرون از ما نیستی! جانم به قربان تو دور از وطنی که کنار از ما نیستی! جانم به قربان تو ای آنکه آرزوی مردان وزنان مؤمنی هستی که با اشتیاق آرزوی تو را می نمایند ویادت می کنند وناله می زنند. جانم به قربان تو صاحب عزّتی که همطرازی نداری. جانم به قربان تو بنیاد مجدی که همگون نداری. جانم به قربان تو نعمت دیرینه ای که مشابهی نداری. جانم به قربان تو قرین شرافتی که برابری نداری...
کجایی ای پسر پیامبر
آن قدر محبوب ما دل بُرده که وقتی قربان او می رویم وچشم باز می کنیم وجای او را خالی می بینیم، عاجزانه در پی او هستیم ولحن سخن بی اختیار صورت کسی را به خود می گیرد که این سو وآن سو سراغ از محبوبش می گیرد واو را می جوید والتماس می کند تا او را بیابد یا او بیاید:
أینَ بَقِیةُ الله الَّتی لاتَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِیةِ... أَینَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ ومُذِلُّ اْلأَعْداءِ...
کجاست یادگار خداوند که عترت هدایت کننده از او خالی نخواهد بود؟ کجاست آنکه برای ریشه کن کردن ظالمان آماده شده؟ کجاست آنکه برای راست کردن کجی ونادرستی انتظار او را می کشند؟ کجاست آنکه برای ریشه کردن بیداد وستم امید به او دارند؟ کجاست آنکه برای تازه کردن فرائض وسنتها ذخیره شده؟ کجاست آنکه برای بازگرداندن دین وشریعت انتخاب شده؟ کجاست آنکه برای احیای قرآن وحدودش آرزوی او را دارند؟ کجاست زنده کننده آثار دین واهل آن؟ کجاست شکننده شوکت متجاوزین؟ کجاست منهدم کننده بناهای شرک ونفاق؟ کجاست نابود کننده اهل فسق وگناه وطغیان؟ کجاست درو کننده شاخه های گمراهی واختلاف؟ کجاست محو کننده آثار کج دلی وهوا پرستی؟ کجاست قطع کننده رشته های دروغ وافتراء؟ کجاست نابود کننده سرکشان ومتمردان؟ کجاست ریشه کن کننده اهل عناد وگمراهی وبیدینی؟ کجاست عزت دهنده دوستان وخوار کننده دشمنان؟ کجاست متحد کننده همه گرایشها بر تقوی؟ کجاست باب خدایی که باید همه به سوی آن آیند؟ کجاست وجه خدا که اولیا به سوی او رو کنند؟ کجاست وسیله متصل بین زمین وآسمان؟ کجاست صاحب روز پیروزی وبرفرازنده پرچم هدایت؟ کجاست پوشاننده لباس صلاح ورضایت؟ کجاست طلب کننده خون پیامبران وفرزندان انبیاء؟ کجاست خونخواهی کننده شهید کربلا؟ کجاست پیروزمند بر هر که نسبت به او تعدی کند وافترا بندد؟ کجاست مضطری که وقتی دعا می کند اجابت می شود؟ کجاست صدر مخلوقات که صاحب نیکی وتقوی است؟ کجاست پسر پیامبر مصطفی وعلی مرتضی؟ کجاست پسر خدیجه غرّا وفاطمه کبری؟...
سخت است تو را نبینم
اکنون که دستمان از تنها امید کوتاه است واز هر سو گرفتار آمده ایم، به التماس می افتیم ودرد دل بر زبان جاری می کنیم وبه خود اجازه می دهیم که به او بگوییم: خیلی دوستت داریم اگر چه تو را نمی بینیم ودر حضور تو نیستیم. اینگونه بودن بر ما مشکل است، اگرچه چاره ای از آن نیست.
عَزیزٌ عَلَی أنْ أَرَی الْخَلْقَ ولاتُری... عَزیزٌ عَلَی أَنْ أُجابَ دُونَکَ وأُناغی...
بر من سخت است که همه مردم را ببینم وتو دیده نشوی، وحتی کوچکترین نَفَسی وصدایی از تو نشنوم! بر من سخت است که بلایا بدون من تو را احاطه کند وناله وشکایتی از من به تو نرسد! بر من سخت است که جز تو همه کس پاسخ مرا بلند یا آهسته بدهد! بر من سخت است که بر تو گریه کنم در حالی که مردم تو را خوار کنند! بر من سخت است که بر تو بگذرد آنچه بر مردم نمی گذرد...!
برایت اشک می ریزم
گویا هر نوع خطابی که می دانستیم بر زبان آورده ایم وطاقت از کف داده دست به دامان گریه شده ایم. زبان اشک چیز دیگری وسخن چشم به گونه ای دیگر است که می گوید:
هَلْ مِنْ مُعینٍ فَاُطیلَ مَعَهُ الْعَویلَ وَالْبُکاءَ؟!.... لَیتَ شِعْری أینَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوی؟...
ای کاش می دانستم که روزگار تو را در کجا جای داده؟ ویا کدام زمین ویا کدام خاکی تو را بر خود حمل می کند؟
آیا گریه کننده ای هست تا به کمک او ناله وگریه را طولانی کنم؟ آیا بیتابی کننده ای هست که در تنهایی زاری او را یاری دهم؟ آیا چشمی را خار افتاده تا دیده من هم در اشک واندوه او را کمک کند؟ ای پسر احمد! آیا راهی به سوی تو هست تا ملاقات شوی؟! آیا روزگار ما با وعده ای به تو متصل خواهد شد تا بهره مند شویم؟ کِی بر چشمه های سیراب کننده ات وارد می شویم تا سیراب شویم؟ کِی از آب گوارای فیض تو سود می بریم که تشنگی به درازا کشیده است؟ کِی می شود که صبح وشام شرفیاب حضورت گردیم تا چشمانمان روشن گردد؟ کِی تو ما را می بینی وما تو را می بینیم در حالی که پرچم پیروزی را باز کرده ای؟ آیا شود که ما را ببینی در حالی که گرد شمع وجود تو حلقه زده باشیم وتو امامت مردم را به دست گرفته وزمین را پر از عدل نموده باشی وبه دشمنانت خواری وعذاب را چشانده وسرکشان ومنکرین حق را ریشه کن نموده ودنباله متکبران را قطع وریشه های ظالمین را از بن برآورده باشی وما در آن حال بگوییم: «الحمد للَّه رب العالمین»!!!
گنهکار آمده ام
آخرین نگاه ما به روی مولای مهربانمان، آکنده از شرم وحیای برخاسته از قصور وتقصیر در انجام وظیفه در پیشگاه او است. از گناهان، از نبایدهایی که به وقوع پیوسته واز بایدهایی که بر جای مانده، زبان معذرت چنین می گشاییم که:
مَوْلای، وَقَفْتُ فی زیارَتِکَ مَوْقِفَ الْخاطِئینَ النّادِمینَ...
در زیارت تو خطاکار وپشیمان آمده ام واز عقاب پروردگار عالم می ترسم. تکیه گاهم شفاعت توست وامیدم از محبت وشفاعت تو محو گناهانم وپوشش عیوبم وبخشش لغزشهایم است.
مولای من، برای دوست خود برآورنده آرزویش باش، واز خدا بخشش لغزشهایش را بخواه، که به ریسمان تو خود را متعلّق نموده وبه ولایت تو متمسک شده واز دشمن تو بیزاری می جوید.
یا مَوْلای، یا صاحِبَ الزَّمانِ... الْغَوْثَ، الْغَوْثَ، الْغَوْثَ... أَدْرِکْنی، أَدْرِکْنی، أَدْرِکْنی... الأَمانَ، الأَمانَ، الأَمانَ... الْعَجَلَ، الْعَجَلَ، الْعَجَلَ... السّاعَةَ، السّاعَةَ، السّاعَةَ...!
مولای من، پناهم ده، مرا دریاب، امانم ده، هرچه زودتر، همین ساعت!

سلامت می دهم، درودت می فرستم، یابن فاطمه

سلام، رمز آشنایی ودیرآشنایی ودور آشنایی است، تا آنجا که معنای آماده به خدمت بودن در حضور مولایمان را می رساند.
صلوات، زیباترین هدیه وبالاترین درود ما به والاترین محبوبمان است، که حاکی از محبتی سرشار نسبت به او در دلهایمان است.
آنگاه که عظمت وتقدس وجود نورانی بقیة الله وکلمة الله ونور الله تجلی می کند، خود را کوچکتر از خطاب می بینیم وسلام وصلوات را به صورت غایب تقدیمش می نماییم ومی گوییم: «السلام علیه...، سلام بر او، سلام بر حجت خدا، سلام بر امام ما...»؛ وآنگاه که جذبه ولایتش ما را در آغوش می فشارد وعاجزانه خود را به پیشگاه او می رسانیم، به خود جرأت می دهیم او را مخاطب سازیم وحتی دست در دست او نهیم تا دستمان را به گرمی بفشارد واز اعماق جان می گوییم: «السلام علیک...، سلام بر تو ای ولی دلسوز ما، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر تو ای امام منتظر...».
سلامها ودرودهای ما با توجه به شئون مختلف حجة الله الاعظم ارواحنافداه وتجلّی عظمت او در قلبمان شکوفا می شود ودر قالبهای مختلف بر زبان ما جاری می شود. ائمه (علیهم السلام) به ما آموخته اند که به امام زمان خود چگونه سلام کنیم که لایق شأن عظیم او باشد وچگونه درود فرستیم که همسنگ مقام والای او گفته باشیم.
در حضورت سلام می دهم
شاخص ترین مقام حضرت مهدی (علیه السلام) امامت کبری وحجیت عظمای الهی است که عالم امکان را بر گرد حقیقت او می گرداند وقوام همه به طفیل وجود اوست. آنچه برای عرض سلام در این نگاه بر زبان می آوریم آن است که در پیشگاه او بایستیم وبا کمال ادب خطاب کنیم:
السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّةَ الله فی أَرْضِهِ...، السَّلامُ عَلی وارِثِ الأَنْبِیاءِ وخاتَمِ الأَوْصِیاءِ...
سلام بر تو ای حجت خدا در زمین، سلام بر تو ای چشم خداوند بین خلقش، سلام بر تو ای صاحب اختیار من، سلام بر تو ای ولی دلسوز، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر تو ای صاحب عصر وزمان، سلام بر تو ای خلیفه خداوند وای جانشین پدران هدایت کننده، سلام بر تو ای حجت خدا که مخفی نیستی، سلام بر تو ای دعوت کننده خدا وعهده دار آیات او، سلام بر تو ای باب الهی وای مسئول دین او، سلام بر تو ای خلیفه خدا ویاور حق او، سلام بر تو ای راهنما به اراده الهی، سلام بر تو ای تلاوت کننده قرآن وبیان کننده آن، سلام بر تو ای یادگار خدا در زمین، سلام بر تو ای حجت خداوند بر اهل آسمان وزمین، سلام بر تو ای پیمان الهی که از مردم گرفته وآن را محکم نموده، سلام بر تو ای وعده الهی که ضمانت کرده، سلام بر تو ای علامت نصب شده خدا وای علم لدنّی وای پناه ورحمت واسعه که وعده راست است. سلام بر تو ای امام امین، سلام بر تو ای پیشرو وامید ما، سلام بر تو ای امام بر همه مردم، سلام بر تو ای جانشین اوصیای گذشته، سلام بر تو ای باقیمانده از زبده های انتخاب شده، سلام بر تو ای فرزند علوم نبوی، سلام بر تو ای باب خداوند که فقط از آن باید وارد شد، سلام بر تو ای راه الهی که هر کس غیر آن را بپیماید هلاک می شود، سلام بر تو ای حافظ اسرار پروردگار جهان.
سلام بر او از این دور دست
اگر اوج عظمت او ما را خجالت زده از خطاب نماید، سر به زیر افکنده جمال او را از دور دستها به تماشا می نشینیم وچنین عرضه می داریم:
السَّلامُ عَلَی الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمَهْدِی... السَّلامِ عَلی وَلِی الله وابْنِ وَلِیهِ...
سلام بر جانشین پس از امام عسکری (علیه السلام)، سلام بر ولی خدا وفرزند ولی خدا، سلام بر حق تازه وعالمی که علمش از بین نمی رود، سلام بر حجت معبود وسخن پسندیده، سلام بر وارث انبیاء وخاتم اوصیاء، سلام بر دین وارد شده در آثار وکتاب نوشته شده، سلام بر بقیة الله در شهرها وحجت او بر بندگانش، که میراث انبیاء به او منتهی شده وآثار برگزیدگان نزد اوست، وامانتدار اسرار وصاحب اختیار امر امت است، سلام بر حجت وولی خداوند در زمین ودر شهرها، وخلیفه الهی بر مردم وبندگانش، سلام بر حجت قائم حضرت مهدی...
سلام ای نور آسمانی در زمین
شیعه مقام نورانیت را برای ائمه (علیهم السلام) بالاترین جلوه عظمت ایشان می داند. نورانیتی که برگرفته از نور خداست واز کنار عرش الهی سرچشمه دارد وکسی را قدرت خاموش کردن آن نیست. آخرین نور الهی در زمین را چنین سلام می کنیم:
السَّلامُ عَلَیکَ یا نُورَ الله الَّذی لا یطْفی... السَّلامُ عَلی شَمْسِ الظُّلامِ والبَدْرِ التَّمامِ...
سلام بر تو ای نور الهی که خاموش نمی شود، سلام بر تو ای سرچشمه حیات، سلام بر تو ای ناظر درخت طوبی وسدرة المنتهی، سلام بر تو ای نور خدا که هدایت شدگان به او هدایت می شوند.
سلام بر نوری که اهل کفر می خواستند آن را خاموش کنند ولی خداوند با کراهت آنان نور خود را به حد کمال رساند وبه رغم انف آنان به او زندگی طولانی عنایت کرد تا حق را به دست او ظاهر نماید. سلام بر آفتاب تاریکیها وماه تمام.
سلام بر صاحب نسب بلند...
امام (علیه السلام) گذشته از مقام نورانیت وامامت خلق، شرافت کامل در نسب دارد که در صفحات گذشته تاریخ می درخشد وفخری غیر قابل انکار است. ما افتخار می کنیم که صاحب اختیار خود را با القابی تداعی کننده نسب شریف او وپدران گرامیش سلام کنیم وارادت خود را به او برسانیم:
السَّلامُ عَلی سُلالَةِ النُّبُوَّةِ وبَقِیةِ الْعِتْرَةِ... السَّلامُ عَلَی ابْنِ الْأَئِمَّةِ الطّاهِرینَ...
سلام بر سلاله نبوت وباقیمانده عترت وزبدگان خلق، سلام بر فرزند امامان پاک، جانشینی از جانشینان مرضی خدا وهدایت کننده ومعصوم که فرزند امامان هدایت کننده معصوم است، سلام بر خلف صالح وصاحب شرف.
سلام بر تو ای فرزند پیامبر، سلام بر تو ای پسر امیرالمؤمنین، سلام بر تو ای پسر فاطمه زهرا سیده زنان جهان، سلام بر تو ای فرزند امامان که حجتهای معصوم الهی اند، سلام بر تو ای فرزند علامتهای روشن، سلام بر تو ای فرزند انوار شکوفا، سلام بر تو ای فرزند عترت طاهره، سلام بر تو وبر اهل بیت طیبین وطاهرینت.
سلامی در انتظارت...
اینک نوبت آن است که سلامی نهفته در انتظار فرج بر زبان جاری کنیم ودر حالی که سلامش می کنیم عاجزانه گفته باشیم: در انتظار توایم، وجهانی در انتظار قدوم توست. از عمق درون نگاهی به قامت رسایش می افکنیم که روزی قیام می کند ودر سایه او جهان گلستان می شود وآنگاه می گوییم:
السَّلامُ عَلَی الْمَهْدِی الَّذی وَعَدَ الله عَزَّوَجَلَّ بِهِ الْأُمَمَ... السَّلامُ عَلَیکَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ
سلام بر تو ای عزت دهنده مؤمنین که ضعیف شمرده شده اند، سلام بر تو ای ذلیل کننده کافرین متکبر ظالم، سلام بر تو ای پاکیزه ترسان!
سلام بر ظاهر کننده ایمان وآموزنده احکام قرآن، سلام بر پاک کننده زمین ومنتشر کننده عدالت در طول وعرض آن، سلام بر امامی که انتظارش را می کشند ومورد رضایت همه است، سلام بر آنکه برای کرامت اولیای خدا وخواری دشمنانش ذخیره شده، سلام بر احیا کننده مؤمنین ونابود کننده کافرین، سلام بر مهدی امتها ومتحد کننده گفته ها، سلام بر عزت دهنده اولیاء وذلیل کننده دشمنان، سلام بر قائم منتظر وعدل مشتهر، سلام بر شمشیر برکشیده وماه درخشنده ونور تابان، سلام بر بهار مردم وخوشی ایام، سلام بر صاحب شمشیر برّان ودو نیم کننده سرها، سلام بر مهدی که خداوند عز وجل به امتها وعده داده به دست او همه را متحد کند وگرفتاریها را التیام بخشد، وبه دست او زمین را از عدل وداد پر کند وشرایط را برایش آماده سازد وبه دست او وعده مؤمنین را به ظهور رساند.
همه سلامها بر تو
با اظهار عجز از سلامی که لایق درگاه او باشد وزبان ما قادر بر ادای آن، سلام کاملی تقدیمش می کنیم:
سَلامُ الله الْکامِلُ التّامُّ الشّامِلُ... السَّلامُ عَلَیکَ بِجَوامِعِ السَّلامِ...
سلام بر تو در قالب کاملی از سلام. سلام کامل وتمام وفراگیر وعامّ الهی بر حجت خدا وصاحب اختیار او در زمین ودر شهرها وخلیفه او بر خلق وبندگانش...
همیشه سلام بر تو
همیشه سلامت می کنیم که باید همیشه آماده به خدمتت باشیم. اگر شرایط زندگی این اجازه را نمی دهد ولی زبانمان حکایتی از قلبمان دارد که سلام دائمی نثارت می کند:
السَّلامُ عَلَیکَ فی آناءِ لَیلِکَ وأَطْرافِ نَهارِکَ... السَّلامُ عَلَیکَ حینَ تُصْبِحُ وتُمْسی...
سلام بر تو در ساعتهای شب واول وآخر روزت، سلام بر تو هنگامی که می ایستی، سلام بر تو هنگامی که می نشینی، سلام بر تو هنگامی که می خوانی وبیان می کنی، سلام بر تو هنگامی که نماز می خوانی وقنوت می گیری، سلام بر تو هنگامی که رکوع وسجده می کنی، سلام بر تو هنگامی که «لا اله الاّ الله» و«الله اکبر» می گویی، سلام بر تو هنگامی که حمد می کنی واستغفار می نمایی، سلام بر تو هنگامی که صبح می کنی وبه عصر می رسانی، سلام بر تو در شب آنگاه که در بر گیرد، ودر روز آنگاه که تجلّی کند.
بنده تو هستم، سلام
شیرین ترین جلوه سلام آنگاه است که هنگام سلام خود را معرفی کنیم وسابقه خود را در پیشگاه حضرتش یادآور شویم واز او تقاضای جواب سلام نماییم:
السَّلامُ عَلَیکَ، أَنَا مَوْلاکَ... السَّلامُ عَلَیکَ سَلامَ مَنْ عَرَفَکَ بِما عَرَّفَکَ الله...
سلام بر تو، من غلام تو هستم که تو صاحب اختیار منی، از اول وآخر تو آگاهی دارم. سلام بر تو ای مولای من سلام کسی که در ولایت تو مخلص است. سلام بر تو سلام کسی که تو را آنگونه که خدا معرفی کرده می شناسد، آنگونه که خداوند تو را توصیف نموده وتو اهل آن هستی.
خدایا از ما به مولایمان تحیت وسلام برسان، وبدینوسیله بر ما کرامت بیشتر فرما، واین را از سوی ما خالص از هر شک وشبهه وریا قرار ده تا قصدی جز تو نداشته باشیم وجز برای تو آن را انجام ندهیم. خدایا جواب سلام او را به ما برسان! سلام ورحمت وبرکات خداوند بر او باد.

صلوات ودرود

درود بر صاحب اختیار من
درود که نثار شیرین تر محبتهاست در قالب «اللهم وال من والاه...» تقدیم به ساحت اقدس ولی الله الاعظم می نماییم واعلام می کنیم که از اعماق جان دوستت داریم واز عمق درون ثنایت می گوییم وجانانه درودت می فرستیم:
اللهمَّ صَلِّ عَلَی الْخَلَفِ الْهادِی الْمَهْدِی... اللهمَّ صَلِّ عَلی حُجَّتِکَ فی أَرْضِکَ...
خدایا درود فرست بر جانشین امام عسکری وعهده دار امورش ووارث او، درود فرست بر جانشین هدایت کننده هدایت شده، امام مؤمنین ووارث پیامبران وحجت پروردگار جهان. خدایا درود فرست بر حجتت که در خلق تو قائم است. درود فرست بر ولیت وفرزند اولیائت، که اطاعت آنان را واجب نمودی وحقشان را بر عهده ما نهادی وبدیها را از آنان بردی وآنان را پاک گردانیدی. درود فرست بر نورت وچراغ هدایتت وولی ولیت ووصی وصیت.
خدایا بر مولای من وآقایم صاحب زمانه درود فرست. درود بر او فرست که احیا کننده سنّت تو وقیام کننده به امر توست. به سوی تو دعوت می کند وبه تو راهنمایی می نماید وخلیفه تو در زمین وشاهد تو بر بندگانت است. درود فرست بر او که دعوت کننده به راه تو وقیام کننده به عدل توست، او که آموزنده حکمت وپند نیک وراستی است. او که خزانه دارت وچشم تو در زمین است. خدایا درود فرست بر صاحب اختیار دلسوز، وکشتی نجات وپرچم هدایت ونور چشمان مردم وبالاترین کسی که جامه بر تن دارد. خدایا بر خاتم ائمه وقائم ایشان که پنهان است درود فرست.
درود بر عدالت مجسم
شوق دیدار وانتظار قدومش چنان وَجدی در دلها ایجاد می کند که بال زنان ندای هزاران درود را به گوش او می رساند. در این نگاه، موج خاطره ها تا دور دست ظهور پر می کشد وچنین می سراید:
اللهمَّ صَلِّ عَلَی الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ... اللهمَّ صَلِّ عَلی مُفَرِّجِ الْکَرْبِ وکاشِفِ الْبَلْوی...
خدایا درود فرست بر قیام کننده به عدل، که به دستور تو رستگاری به ارمغان می آورد. درود فرست بر نابود کننده کافرین وتبدیل کننده ظلمتها به شیرینی نورانی کننده حق. خدایا درود فرست بر انتظار کشنده خائف وانتقام خونی که در صدد انتقام آن است. خدایا بر گشاینده گرفتاریها وزایل کننده غصه ها واز میان بردارنده بلاها درود فرست. خدایا بر قائمی که آرزوی خلق است وعدالتی که انتظارش را می کشند درود فرست. خدایا بر قیام کننده امرت وغائب در خلقت ومنتظر اجازه ات درود فرست.
درود بیکران نثارت
صلوات ودرود به تناسب عظمت محبوب وشدت اشتیاق محب ادا می شود. به ما آموخته اند که بالاترین درودها را - که گاهی از حد تصور خودمان هم فراتر است - تقدیم مولایمان کنیم تا به عالم اعلام کرده باشیم والاتر از او در دل ما هیچکس نیست، واگر الفاظ وکلمات یاری می کردند بالاتر از این بر زبان می آوردیم:
اللهمَّ صَلِّ عَلَیهِ صَلاةً تامَّةً نامِیةً باقِیةً... زِنَةَ عَرْشِکَ ومِدادَ کَلماتِکَ.
خدایا بر او درود فرست به درود کامل باقی که در تصاعد باشد، وبا آن فرج او را نزدیک نمایی واو را یاری کنی. خدایا به تعداد میوه ها وبرگ درختان واجزاء کلوخها وتعداد موها وپشمها وبه عدد آنچه علم تو بدان احاطه دارد وکتاب تو آن را بر می شمارد بر او درود فرست، درودی که اولین وآخرین غبطه آن را خورند. خدایا بالاترین وکاملترین وتمام ترین ودائم ترین وبیشترین ووافرترین صلواتی که تا کنون بر یکی از اولیائت ومنتخبین از خلقت فرستاده ای بر امام ما بفرست. خدایا درودی بر او فرست که تعداد آن محدود نباشد وطول آن معلوم نباشد وآخر آن مشخص نباشد.
ای مهدی دلها، صلوات خداوند بر تو تا هنگامی که ستارگان سحر می درخشند ودرختان برگ می دهند ومیوه ها می رسند وشب وروز در رفت وآمدند وپرندگان می خوانند.
خدایا به مولایم امام زمان، از جانب من ووالدینم وفرزندانم واز سوی همه مردان وزنان مؤمن در شرق وغرب زمین، در خشکی ودریا، در دشت وکوه، زنده ومرده، به سنگینی عرش خود وکشش کلمات خود وآنقدر که علم تو قادر بر شمارش آن است وکتاب تو بر آن احاطه دارد وبه اندازه مُنتها رضایت خود، درود وتحیت فرست.
درود بر تو وخدمتگزارانت
تو را که دوست داریم ودرودت می فرستیم، به آنانکه تو دوست داری نیز درود می فرستیم:
اللهمَّ صَلِّ عَلَیهِ وعَلی آبائِهِ الْأَئِمَّةِ الطّاهِرینَ وعَلی شیعَتِهِ الْمُنْتَجَبینَ...
پروردگارا، بر او وپدرانش ائمه طاهرین وبر شیعیان برگزیده او درود فرست. خدایا بر او وخاندانش درود فرست. خدایا بر او وخدمتگزاران ویارانش در زمان غیبت ودوری او درود فرست.

دعایت می کنم که سلامت باشی، یا مهدی

دعا برای سلامتی وحفظ وتأیید وجود مقدس امام عصرصلوات الله علیه باز می گردد به شرایط خطرناکی که در آن بسر می برده ومی بَرد که از یک سو دشمنان در پی اویند واز سوی دیگر دوستان امکان محافظت از او را ندارند. شیعه وولی امام زمان (علیه السلام) باید نگران وجود عزیزی باشد که در میان خطرات بسیار، دوران ۱۲۰۰ ساله را پشت سر گذاشته وهم اکنون نیز خائفاً یترقّب بسر می برد. همچون کسی که برای حراست از جان مولایش هیچ کاری از دستش بر نمی آید وتنهاراه او خواهش از درگاه خداوند است که او را از شر ظالمین، طاغیان، حسودان وهر دشمنی که دارد حفظ کند. بلکه چشم او را روشن بدارد واو را با ملائکه ولشکر الهی مؤید بدارد.
عمرت طولانی باد
با شکرگزاری از طول عمر وسلامتی مولایمان در طول دوازده قرن باز هم این خواسته را تکرار می کنیم:
اللهمَّ مُدَّ فی عُمْرِهِ وزِدْ فی أَجَلِهِ...
خدایا، عمر او را طولانی فرما واجل او را مؤخر گردان.
خدا مدافع تو
خدایا تو خود بهترین مدافع ساحت قدس مولایم هستی، پس درخواستم را بصورت کلی می گویم که در شرایط مختلف تو مدافع او باش که حراست تو ما را بس است:
اللهمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیکَ وخَلیفَتِکَ... اللهمَّ کُنْ لِوَلِیکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ...
خدایا مدافع باش از ولیت وخلیفه ات وحجتت بر خلق، ولسانت که گویای تو است وحکمت تو را بر زبان می آورد، وچشمت که با اجازه تو ناظر وشاهد بندگانت است، او که شجاع مجاهد است. خدایا دوست او را دوست بدار ودشمن او را دشمن بدار. خدا درباره ولیت حجة بن الحسن (علیه السلام) ولی وحافظ وراهبر وکمک وراهنما وچشم بینا باش.
به یاری خدا مؤید باشی
تأیید وپشتیبانی پروردگار همان است که خاتم انبیاء (صلی الله علیه وآله) را در جمیع مراحل تبلیغ اسلام کمک کرد. خاتم الاوصیاء (علیه السلام) نیز در ظل همین تأییدات الهی تا امروز مؤید بوده ودر سایه همان ظهور خواهد فرمود. دست دعا بالا می بریم واز خدا تأیید کامل عیار او را می طلبیم:
اللهمَّ انْصُرْهُ بِنَصْرِکَ الْعَزیزِ وأَیدْهُ بِجُنْدِکَ الْغالِبِ...
خدایا او را با یاری ونصرت با عزت خویش کمک فرما، وبا لشکر غالب خود تأیید کن وبا قوت خویش نیرو ده، وملائکه را همراه او گردان. خدایا درباره خود او وفرزندان وخاندان وشیعیان وامتش وهمه رعایایش، خواص وعوام او، وحتی درباره دشمنانش آنگونه به او عطا کن که چشمش روشن گردد وشاد گردد.
خدایا او رابه بالاترین درجه ای که در دنیا وآخرت آرزو دارد برسان. خدایا در آنچه قابل تصرف است - از نزدیک ودور وعزیز وذلیل - تصرف نافذ به او عطا فرما تا آنجا که حکم او بر هر حکمی جاری شود وبا حق خود بر هر باطلی غالب آید.
خدایا ملائکه مقرب را در اطراف او جمع کن واو را با روح القدس تأیید فرما. خدایا در آنچه به او سپرده ای او را کمک کن وکرامت خود را بر او بیشتر کن.
دست خدا حافظ تو
از خدا می خواهیم مولایمان را حفظ کند آنگونه که این واژه بهترین معنای خود را نشان دهد، بگونه ای که انواع حفظ از انواع دشمن واز جهات مختلف در آن هویدا باشد. این خواسته به زیباترین وجهی درکلام ائمه (علیهم السلام) آمده است:
اللهمَّ احْفَظْهُ مِنْ بَینِ یدَیهِ... بِحِفْظِکَ الَّذی لایضیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ...
خدایا ولیت را از هر سو حفظ کن: از پس وپیش، از راست وچپ، از بالا وپایین. خدایا او را با حراست خود حفظ کن که هر کس را با آن حفظ کنی ضایع نمی شود. خدایا او را بعنوان امانت خود حفظ کن که از بین نمی رود، ودر پناه خود حفظ کن که کسی حق تجاوز به آن ندارد، ودر دائره ممنوعه خود ودر سایه عزت خود حفظ کن که کسی نمی تواند بر آن غالب آید. خدایا او را در امان مطمئن خود حفظ کن که هر کس را در ظل آن پناه دهی خوار نمی شود. خدایا او را تحت حمایت خود بگیر که هر کس در آن باشد مورد تعرّض کسی قرار نمی گیرد. خدایا زره محکم وسخت حفاظ خود را بر او بپوشان، واز هر قصد سوئی حفظ فرما. خدایا او را از شر هر آنچه خلق کرده ای وبوجود آورده ای وصورت داده ای حفظ کن. خدایا او را در این ساعت ودر همه ساعات حفظ کن تا آن هنگام که او را با تسلیم همه خلق در زمین ساکن گردانی وزمانی طولانی او را از منافع آن برخوردار سازی.
در پناه خدا از شر حسودانت...
این بار دشمنان کینه توز او را در نظر می آوریم واز خدا می خواهیم او را از شر یکایک دشمنانش حفظ فرماید. گویی دل با این دعا بیشتر آرام می گیرد که بگوید:
اللهمَّ اکْفِهِ بَغْی الحاسِدینَ وأَعِذْهُ شَرَّ الْکائِدینَ...
خدایا او را از ظلم حسودان کفایت کن واز شر مکاران پناه ده، وسوء قصد ظالمین را از او منصرف نما واو را از دست جبّاران خلاص کن.
خدایا او را از شر هر متجاوز وطاغی پناه ده.
خدایا او را در پرده ای محکم پنهان کن وبرای او پناهگاهی محفوظ قرار ده.
خدایا او را از حمله های متجاوزین در حصن خود حفظ فرما.
ذلت دشمنانت را می خواهم
اکنون نوبت آن است که با اسلحه دعا بر دشمنان مهدی (علیه السلام) بتازیم ونابودی وریشه کن شدن آنان را از خدا بخواهیم:
اللهمَّ اشْدُدْ وَطْأَتَکَ عَلی مُعانِدیهِ وأَذِلَّ مَنْ ناواهُ...
خدایا، حمله ات را بر معاندین او شدید کن وهر کس در برابر او قد علم کرده ذلیل فرما. هر کس با او دشمنی می کند هلاک کن، وهر کس بر او حیله می کند بر او حیله کن، وریشه کن نما هر کس حق او را انکار می کند وامر او را سبک می شمارد ودر خاموش کردن نور او سعی می کند ومی خواهد یاد او را به فراموشی بسپارد. خدایا ولیت را از وحشت دشمنانش وحیله هر کس که قصد سوئی نسبت به او دارد، کفایت کن. خدایا به هر کس که نسبت به او مکر می کند مکر نما، وهر کس نسبت به او قصد بدی دارد، قصد سوء را متوجهش گردان وبنیان ایشان را در مقابل او ریشه کن فرما وقلب آنان را نسبت به او پر از رعب فرما وقدمهایشان را متزلزل فرما. خدایا آنان را علنی وناگهانی گرفتار فرما.
نفرین بر مخالفانت...
نفرین ولعنت حربه مؤمنی است که قدرت ظاهری برای غلبه بر دشمن ندارد. این است که چون دستش بر دشمن غالب نیست، با روح وجانش از او اظهار تنفر می کند، وبه خدا وپیامبر ومولایش اعلام می کند که من از آنان بیزارم، وبه دشمن اعلان جنگ می دهد، وتمام حواس اعتقادی خود را جمع می کند وفریاد می زند:
اللهمَّ شَدِّدْ عَلَیهِمْ عَذابَکَ... اللهمَّ الْعَنْهُمْ فی بِلادِکَ...
خدایا عذابت را بر دشمنانِ حجتت شدید فرما وآنان را در میان بندگانت خوار فرما. خدایا آنان را در شهرهایت لعنت کن ودر پایین ترین درجه آتش جای ده وشدیدترین عذابت را از هر سو بر آنان ببار وآتش را بر تن آنان برسان. خدایا قبر مردگانشان را از آتش پر کن وحرارت آتش را به آنان بچشان، که نماز را ضایع کردند ودر پی شهوات رفتند وبندگانت راگمراه کردند وشهرهایت را خراب نمودند.
چشم پدرانت به تو روشن باد
در نگاهی به گذشته اسلام، حضرت مهدی (علیه السلام) را وارث ونگاهبان میراث انبیاء وامامان (علیهم السلام) می یابیم. اینجاست که با لسانی دیگر از خدا می خواهیم او را بخاطر زحماتی که برای دین کشیده شده واحتیاج آن به نگاهبانی چون او حفظ فرماید:
اللهمَّ احْفَظْ فیهِ رَسُولَکَ وآبائَهُ أَئِمَّتَکَ...
خدایا، درباره او وبوسیله او پیامبرت را وجانشین پیامبرت را وآل رسولت را وپدران او را - که امامان برگزیده تو وپایه های دینت هستند - حفظ فرما.

از خدا می خواهم تو بیایی، یا صاحب الزمان

خداوند روزگاری را برای گشودن گِره انسانیت - که تاکنون دوران هفت هزار ساله را پشت سر گذاشته - مقدر فرموده است. انبیا واولیای الهی نیز بشارت آن را داده اند ودر انتظارش بوده اند. باید معتقد بود که مشکل انسانها گرهی نیست که قابل گشایش نباشد، ولی آن قدر پیچیده شده که جز به دست ید اللهی گشوده نخواهد شد، واین پیچیدگی به دست گروهی بوجود آمده که در مقابل ذات الهی قد عَلَم کردند ومردم را به مقابله با ولایت الهی وفرامین ربوبی کشاندند.
از زمان حضرت آدم (علیه السلام)، قابیل گِرهی در مقابل خط مستقیم ایجاد کرد واز آن روز هر کس - با اهداف سوء یا جاهلانه - گِرههایی بر آن افزود تا امروز که میراثی شامل تمام گِرههای آدمیت بر جای مانده است.
نمایندگان پروردگار در هر زمانی - با امکانات محدودی که داشتند - بسیاری از این گرهها را گشودند واگر چنین نبود بشریت به دست نابودی سپرده می شد وراه هدایت وخیر دنیا وآخرت بسته می شد.
ولی بهره بردن کامل از نعمتهای دنیا وبکار گرفتن صحیح آن برای آخرت احتیاج به شرایطی دارد که جز با پشتیبانی خداوند وبدست گرفتن حکومت جهان توسط حجت الهی تحقق نمی پذیرد. این وعده ای است که حقتعالی به بندگانش داده واز آنان خواسته برای آن روز دعا کنند.
با نگاهی به محتوای دعاهایی که تحت عنوان «دعای فرج» یعنی «گشایش» به ما آموخته اند، درمی یابیم که ما را برای چنین دعایی از جهات مختلف روحی آماده کرده اند. ابتدا شکایت واحساس درد را در ما زنده نموده اند تا ارزش فرج الهی را بدانیم. سپس آنگونه که در دعای تعجیل فرج باید سخن گفت به ما آموخته اند.
به قدری حساب شده این گشایش عظیم آفرینش در فرهنگ شیعه ترسیم شده که دعا کننده به راحتی دورنمایی از آن روزگار شیرین را بر دل خویش نقش می زند. روزگاری را می بیند که یکصد وبیست وچهار هزار پیامبر وجانشینانشان ودوازده امام معصوم (علیهم السلام) در آن روز تلاشها وزحمات طاقت فرسای خود را به ثمر نشسته می بینند. روزی را مجسم می کند که دین الهی در جامعه جهانی عینیت پیدا کرده ودر سایه آن عدالت مطلق بر همه دنیا حکمفرما است. روزی که شیعیان واولیای اهل بیت (علیهم السلام) سرفراز می شوند، ودشمنان خدا ورسول وآل رسول انتقام قرنها را باز پس می دهند وآرامشی باورنکردنی بر زمین حکمفرما می گردد.
در غیبت تو چه کنیم؟
باید از عدم حضور حجت الهی نگران بود وباید از اجرا نشدن دین خدایی دندان بر هم سایید وباید از قدرت وفرمانروایی دشمنان خدا رنج کشید وتأسف خورد، تا با روحی آزرده دست به دعا برداشت واز خدا خلاصی از چنان شرایط دردناک را طلبید:
اللهمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ وبَرِحَ الْخِفاءُ... اللهمَّ إِنّا نَشْکُو إِلَیکَ فَقْدَ نَبِینا وغَیبَةَ وَلِینا...
خدایا بلاها بالا گرفته ومخفی آشکار شده وپرده کنار رفته وزمین تنگ شده وآسمان برکاتش را منع نموده است. پروردگارا شکایت ما به درگاه توست ودر سختی وآسانی اعتماد بر توست.
خدایا انتظار طولانی گشته وفاجران ما را مورد شماتت قرار داده اند ودادخواهی بر ما مشکل شده است.
خدایا به درگاه تو شکایت آورده ایم فقدان پیامبرمان وغیبت امامان را، وسختگیری زمان را بر ما وگرفتار کردن فتنه ها مارا ومتحد بودن دشمنان در مقابل ما وزیادی دشمنان وکمی تعدادمان را...
خدا تو را برساند
دست دعا بر می آوریم وآروزی دیرینه امّتها را بر زبان می آوریم. از خدا می خواهیم وعده اش را به ظهور برساند وامام زمان (علیه السلام) را خلیفه آشکار خود در زمین قرار دهد وبه او اذن قیام دهد وملائکه را به یاری او فرستد وآنگونه مقدر فرماید که حجت خدا راضی شود که رضایت ما نیز در همان است. از زبان خود ومنتظران تاریخ به درگاه خدا عرضه می داریم:
اللهمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وأَنْجِزْ وَعْدَهُ واسْتَخْلِفْهُ فِی اْلأَرْضِ وزَینِ اْلأَرْضَ بِطوُلِ بَقائِهِ...
ای امام زمان، خداوند وعده پیروزی وظاهر شدن امر امامت تو را برایت زود برساند.
خدایا بر حجت خود درودی فرست که با آن فرجش را نزدیک فرمایی واو را یاری کنی.
خدایا، او را خلیفه ظاهر خود در زمین قرار ده... وپس از دوران ترس، برای او دوران امن را مقرّر فرما.
خدایا، از تو می خواهیم که به ولیت درباره ظاهر ساختن عدالت تو بین بندگانت وقتل دشمنانت اجازه دهی.
خدایا، دوری او را نزدیک گردان، ووعده او را به عمل برسان وبه عهد او وفا کن وحجاب غیبت را از نیروی الهی او کنار زن وبرگهای محنت دشمنان را با ظهور او ظاهر فرما، وپشاپیش او رعب را بفرست وقلب را با او ثابت فرما.
خدایا او را یاری کن وبرای دینت او را پیروز فرما واولیای خود را به وسیله او کمک فرما.
خدایا، نصرت با عزّت به او کرامت فرما وعمر او را طولانی کن وزمین را به طول بقای او مزین فرما.
خدایا، برای ولیت آنچه وعده داده ای به مرحله عمل برسان وکلمه تامّه خود وآن غایب در زمینت که خائف ومنتظر است را ظاهر فرما.
خدایا، دعوت او را بلند گردان واو را بر دشمنش پیروز فرما وبرای او فتح آسانی مقرّر گردان.
خدایا، او را با ملائکه نصر ولشکریانی از ملائکه نشان دار حمایت فرما وآنگونه که در شب قدر درباره انتقام او مقدر فرموده ای ظاهر کن تا آنجا که او راضی گردد.
خدایا، عدالت را به دست او ظاهر کن واو را عزت عطا کن وبا او به خوبان عزت ده واو را یاری کن وبا او خوبان را پیروز فرما وبرای او قدرتی که از سوی تو پشتیبانی شود قرار ده. پروردگارا، تو هستی که گرفتاری را بر طرف می نمایی ودرخواست مضطر را اجابت می کنی آنگاه که تو را بخواند واز گرفتاری بزرگ نجات می دهی. خدایا، گرفتاری را از ولیت برطرف ساز وهمانگونه که ضمانت فرموده ای او را در زمین خلیفه قرار ده.
خدایا، پیامبرت را شاد کن به دیدن او وآنان که در پی دعوتش پیرو او شده اند. خدایا این مشکل را از این امت با حضور او برطرف کن وظهور او را زودتر برسان. دیگران ظهور او را دور می دانند، ولی ما آن را نزدیک می دانیم.
خدایا فرج او را نزدیک کن وخروج او را آسان ساز وجاده ای فراخ پیشاروی او قرار ده وامر او را نافذ گردان وپشتش را محکم کن. خدایا، تو خود فرموده ای وگفته تو حق است که در اثر کارهای مردم، فساد در دریا وخشکی ظاهر می شود. پس ولی خود را ظاهر گردان، همان پسر پیامبرت که هم نام او است.
ای فرج حقیقی آل محمد
پیامبر وامیرالمؤمنین وفاطمه زهرا ویازده امام معصوم (علیهم السلام) در دورانهایی قرار داشتند که خود وشیعیانشان در مظلومیت به سر بردند وهمه در انتظار فرج بودند. خود پیامبر (صلی الله علیه وآله) بارها بشارت مهدی (علیه السلام) را به مردم داده بود. امیرالمؤمنین (علیه السلام) داستان ظهور مهدی (علیه السلام) را برای شیعیانش بیان می فرمود. فاطمه زهرا (علیها السلام) در آرزوی روز انتقام مهدی (علیه السلام) بود. بردباری وصبر امام مجتبی (علیه السلام) در انتظار مهدی (علیه السلام) بود. شهیدان کربلا، امام حسین (علیه السلام) وهفتاد ودو قربانی محبتش، وزینب کبری وهشتاد وچهار بانوی کشتی شکسته کربلا، مهدی (علیه السلام) را صدا می زدند. همه امامان مژده طلوع او را به مردم می دادند، وبه صراحت تنها راه گشایش وروز فرج را قیام مهدی آل محمد (علیه السلام) معرفی می کردند. یعنی فرج آل محمد (علیهم السلام) با فرج قائم آل محمد (علیه السلام) است وبس. در دعاهایی که برای فرج آنحضرت بر زبان می آوریم به این مطلب تصریح شده است:
اللهمَّ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیائِکَ وَارْدُدْ عَلَیهِمْ مَظالِمَهُمْ...
خدایا فرج وگشایش آل محمد (علیهم السلام) را با ظهور قائم ایشان قرار ده وعزّت او را ظاهر فرما. خدایا بر محمد وآل محمد درود فرست وفرج ایشان را نزدیک فرما. خدایا فرج اولیائت را زود برسان وآنچه به ایشان ظلم شده به آنان باز گردان وقائم آنان را به حق ظاهر فرما.
روزی که با تو باشیم...
شیعه فرج خود را در ظهور امام غائب خود می داند. ما شیعیان چشم براه روزی هستیم که حلقه محبت گرد آفتاب وجود مهدی موعود بزنیم. در یک نگاه، صفی طولانی از کنارِ درِ نیم سوخته خانه علی وزهرا (علیهما السلام) تا امروز کشیده شده که در اکناف عالم منتشرند، ویکصدا ویکدل معتقدند که باید او بیاید تا گره ها گشوده شود:
اللهمَّ فَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً... وانْصُرْ بِهِ أَوْلِیائَکَ وأَوْلِیائَهُ وشیعَتَهُ...
خدایا بحق آل محمد (علیهم السلام) تو را قسم می دهیم برای ما فرج زودرسی مانند چشم برهم زدن ویا نزدیک تر از آن برسانی. خدایا بوسیله حضرت مهدی (علیه السلام) دوستانت ودوستانش وشیعیان ویاران او را یاری فرما وما را از آنان قرار ده. خدایا یاران او را یاری کن وخوارکنندگان او را خوار کن.
خدایا نور او را دائمی قرار ده که شبی نداشته باشد، وقلبهای مرده را توسط او زنده فرما وسینه های غیظ گرفته را بوسیله او شفا ده، وگرایشهای مختلف را به وسیله او بر حق متحد فرما. خدایا دوستانت را بوسیله او دولت عطا کن ویاران او را قوی فرما ومؤمنین را بوسیله او عزّت عطا فرما.
در آرزوی انتقام زهرا وحسین
خون دل شیعه از کنار قبر کوچک محسن (علیه السلام) آغاز شده واز سینه مجروح زهرا (علیهما السلام) وفرق شکافته علی مرتضی (علیه السلام) عبور کرده تا بر پهنه کربلا صفحه تاریخ را سرخ کرده است. هزار وچهارصد سال است که سقیفه خون بر دل غدیر می ریزد وچنگال کینه آلود خود را بر گلوی غدیریان می فشارد. خدایا، انتقام چهارده قرن را یک جا گرفتن در تصوّر چه کسی می گنجد؟ پروردگارا، انتقام خانه آتش زده وبانوی پهلو شکسته کی گرفته خواهد شد؟ ای خدای منتقم، شیر خوار کربلا منتظر است! اشک زینب (علیهما السلام) تا کنار کعبه زبانه می کشد ودر انتظار فریاد رسی است که ندا کند: «یا أَهْلَ الْعالَمِ، إِنَّ جَدِّی الْحُسَینَ قُتِلَ مَظْلُوماً». روز شیرینی خواهد رسید که ظالم سوزانده شود وریشه منافق کنده شود وهر پایه وبنیانی که در این جهان بر ظلم نهاده شده ویران گردد تا عدالت بتواند بر پهنه گیتی بنشیند.
در دعاهایی که به ما آموخته اند آنقدر بر شکست ظالمین با قیام مهدی (علیه السلام) تأکید شده که گویی همین هدف فراز مهمّی از ظهور حضرتش را تشکیل می دهد. با لعنت وبرائت نسبت به همه ظالمین ومؤسسین بنای ظلم، دست به دعا بر می داریم ومی گوییم:
اللهمَّ اقْصِمْ بِهِ جَبابِرَةَ الْکُفْرِ واقْتُلِ الْکُفّارَ والْمُنافِقینَ وجَمیعَ الْمُلْحِدینَ...
خدایا بدست حضرت مهدی (علیه السلام) جباران کفر را کمر شکن کن وکفار ومنافقین وهمه ملحدین را در هر جا که باشند از شرق وغرب وخشکی ودریا توسط او بقتل برسان. خدایا شهرها را از آنان پاک کن وقلب بندگانت را با انتقام از آنان شفا ده.
خدایا از تو می خواهیم که به ولی خود اجازه دهی تا بدست او از ظلم وجور پایه ای باقی نگذاری مگر آن را بشکنی وبقایای آن را نابود کنی ونیروی آن را سست کنی ورکن آن را منهدم نمایی وبُرندگی آن را کُند نمایی واسلحه آن را بی اثر قرار دهی وپرچم آن را سرنگون نمایی وشجاعان آن را بقتل رسانی. خدایا آنان را با سنگ سر شکن خود مورد اصابت قرار ده وبا شمشیر برنده ات وبا شدتی که از مجرمین رد نمی کنی بزن. خدایا دشمنان خود ودشمنان رسولت ودشمنان ولیت را بدست ولیت وبدست بندگان مؤمن خود عذاب فرما.
خدایا خوارکنندگان او را خوار کن وهر کس در مقابل او علمی افراشته هلاک کن وهر کس بر او حیله کند سرنگون فرما. خدایا جباران کفر وستونها وپایه های آن را بدست او بقتل برسان ورؤسای گمراهی وبدعتگزاران واز بین برندگان سنت وتقویت کنندگان باطل را بدست او بشکن. خدایا جباران را بدست او ذلیل کن وکافرین وهمه ملحدین را در شرق وغرب زمین وخشکی ودریا ودشت وکوه بدست او ذلیل فرما، بطوری که از آنان کسی واثری باقی نماند.
خدایا او را بر همه دشمنان دینت مسلط فرما واو را الهام کن که رکنی از آنان را رها نکند مگر آنکه آن را بلرزاند وخراب کند، ومغزهای آنان را متلاشی کند، وحیله های آنان را به خودشان بازگرداند، وبر فاسقین آنان حد جاری کند. فراعنه آنان را هلاک کند وپوششهای آنان بر اعمال ننگشان را بِدَرد وپرچم آنان را سرنگون کند. قدرتهای آنان را بدست خود گیرد ونیزه های آنان را بشکند، وسپرهای آنان را پاره کند. لشکر آنان را متفرق سازد ومنبر آنان را بسوزاند وشمشیر آنان را بشکند وبتهای آنان را خرد کند وخون آنان را بریزد وستم آنان را ویران سازد وقلعه آنان را منهدم سازد ودروازه ها آنان ببندد وقصرهای آنان را خراب کند، ومحل سکونت آنان را تفتیش کند وزمینهای پست آنان را زیر پا گذارد واز کوههای آنان بالا رود وگنجهای آنان را بیرون آورد.
خدایا دشمنانت را بدست او ذلیل فرما وهر جبّاری را بدست او بشکن وبا شمشیر او هر آتشی را خاموش کن وبا عدالت او ظلم هر زورگویی را از میان بردار وحکم او را بر هر حکمی مقدم فرما وبا قدرت او هر سلطنتی را ذلیل کن.
روزی که دوستانت مسرورند
ظهور حضرت وسرور یاران او ونابودی دشمنانش، گامهایی است بسوی تحقق واجرای دین الهی که هدف از خلقت انسان است. برای تحقق حکم خدا، ابتدا باید بدعتها معرفی واز میان برداشته شوند، وآنجاست که دین خدا با همان طراوت وتازگی همیشه جلوه می کند. آن روز است که دستورات الهی بدون ترس از هیچ ظالمی عرضه می شود وهر مطلب حقّی علناً اظهار می شود واین بالاترین آرزوی انبیا واولیای خدا بوده است. در دعاها به ما آموخته اند که بگوییم:
اللهمَّ اجْعَلْهُ الدّاعِی إِلی کِتابِکَ والْقائِمَ بِدینِکَ، مَکِّنْ لَهُ دینَهُ الَّذِی ارْتَضَیتَهُ لَهُ...
خدایا حضرت مهدی (علیه السلام) را دعوت کننده به قرآنت وبپا دارنده دینت قرار ده، ودر دینت که مورد رضای تو است به او امکان بده.
خدایا دینت را به دست او ظاهر فرما تا دین تو بوسیله او وبدست او به تازگی وشادابی بازگردد وحق بصورت خالص عرضه گردد وباطل دور انداخته شود.
خدایا به نور او هر ظلمتی را نورانی کن وبا پایه استوار او هر بدعتی را فرو بریز وبا عزت او هر گمراهی را منهدم فرما.
خدایا بدست او دینت وسنت پیامبرت را ظاهر فرما تا چیزی از حق از بندگانت مخفی نشود. خدایا حق را با او بپادار وباطل را خرد کن وسنتهای پیامبران را بوسیله او زنده فرما وحکم بیامبرت را احیا کن وآنچه از دینت محو شده وآنچه از احکامت تغییر یافته بوسیله او تجدید فرما، تا آنکه دین تو توسط او وبدست او به حالت اصلی تر وتازه وخالص وصحیح خود بازگردد، بطوری که انحراف وبدعتی در آن نباشد.
خدایا دین را بعد از گوشه گیرشدن بدست او عزت عنایت کن وحق را پس از خاموشی بدست او مورد اطاعت قرار ده وظلمت را بدست او یه درخشندگی تبدیل کن وغم وغصّه را بدست او زایل فرما.
خدایا بوسیله ولیت قرآن را زنده کن وحدود تعطیل شده واحکام مهمل مانده را بدست او بپادار، بطوری که حقی باقی نماند مگر آنکه علنی شود.
خدایا چنان فراهم کن که او هر باطلی را بیابد پاره پاره کند وحق را بر کرسی بنشاند وآن را محقق سازد. خدایا او را تجدید کننده آنچه معطل مانده از احکام کتابت وبر پا کننده آنچه از پرچمها وعلائم دین وسنت پیامبر (صلی الله علیه وآله) وارد شده قرارده.
گلستان عدل به یمن قدم تو
آرزوی جهانی همه مظلومین جهان، تحقق عدالت است که از وعده های قطعی درباره حضرت بقیة الله الاعظم (علیه السلام) است. عدالتی که گستردگی آن از یک شهر وکشور فراتر است ودر برگیرنده تمام جهان است، آن هم در حالیکه ظلم وستم در هر سوی جهان به اعلا درجه رسیده است. در دعاها این خواسته را چنین می گوییم:
اللهمَّ امْلَأْ بِهِ الاَرْضَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وجَوْراً...
خدایا، زمین را بدست او پر از عدل وداد کن همانگونه که از ظلم وجور پر شده است. خدایا شکستگی ها را بوسیله او ترمیم فرما وشکافها را التیام ده وستم را بدست او بمیران وعدل را بوسیله او آشکار ساز.
خدایا شهرها را بوسیله او در امنیت قرار ده وبندگان را بوسیله او هدایت فرما، وهمه جلوه های عدل را شکوفا کن.
خدایا، ظلمتهای ستم را با عدالت او به نورانیت تبدیل فرما وآتشهای کفر را بوسیله او خاموش کن وپیچیدگی های حق ومجهولات عدالت را توسط او واضح فرما.
خدایا او را پناه مظلومان از بندگانت ویاور کسانی که جز تو یاوری نمی یابند قرار ده.
خدایا شهرها را با او آباد گردان وبندگانت را حیات تازه عنایت کن.

مرا شفاعت کن، یا وجیهاً عند الله

اکنون که دعا برای امام وصاحب اختیارمان را بر هر دعایی مقدم داشتیم، با اجازه از ساحت مقدسش - در حالیکه از خجالت سر به زیر افکنده ایم - دست نیاز به درگاه او بالا می بریم، وملتمسانه عرضه می داریم:
(یا أیهَا الْعَزیزُ مَسَّنا وأَهْلَنا الضُّرُّ وجِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیلَ وتَصَدَّقْ عَلَینا إنَّ الله یجْزِی الْمُتَصَدِّقینَ).
ای روح دعا! اذن دعایم می دهی؟
ای عزیزترین بنده خدا، افتخارم این است که هر تقرّبی به درگاه خدا می نمایم از طریق تو باشد. رو به سوی خدا می کنم در حالیکه پشت سر تو ایستاده ام وبه تو اقتدا کرده ام تا توسّلم به تو باشد.
خدا را به حق تو می خوانم واز تو می خواهم که از خدا بخواهی، چون تو را صاحب اختیار مطلق خود می دانم. غلام یا کنیز توام، وخود وآنچه دارم از آن توست. آنچه درباره ام حکم کنی حتمی است.
آنگونه که تو می خواهی نبوده ام. بد بوده ام وبدی کرده ام ونتوانسته ام دل تو را بدست آورم.
هر چه هستم از آنِ توام! اگر نمی پذیری پناهنده به توام! اگر پناه نمی دهی مهمان توام! تو کریمی وپدرانت کریم بوده اند! دست گدایی وتقاضای شفاعت به پیشگاه تو گرفته ام!
جانم فدایت! نیمی از حاجاتم برای با تو بودن است ونیم دیگر در راه با تو بودن. اول می خواهم که یار ومدافع حریم تو باشم! محبت وولایت تو را که در دل کاشته ام حفظ کنم وتعالی بخشم! یقینم به وجود تو استوار باشد واز منتظران حقیقی تو باشم. روز خوش تو را درک کنم، روی ماه تو را ببینم، انجام وظیفه در پیشگاه تو نمایم، از معصیت تو بپرهیزم، ودر دنیا وآخرت به تو رو سفید باشم.
در نیمه دوم حاجاتم که مربوط به دنیاست، می خواهم تا با توفیقات تو خدمتگزار وظیفه شناسی برایت باشم.
اینک با رخصت تو لب به دعا می گشایم وآنچه به من آموخته اید ذکر دل ونوای لب می نمایم.
در ظل عنایت تو...
طلیعه دعا آن است که حجة الله الاعظم (علیه السلام) را چگونه واسطه درگاه الهی قرار دهیم وبا چه لسانی از او بخواهیم. قدم اول آن است که از صاحب اختیارمان وپدر مهربانمان بخواهیم که خود او برایمان دعا کند. این جملات زیبا شیرین ترین آغازی است که در چنین موقعیتی بر زبان جاری می کنیم:
إِنّا تَوَجَّهْنا واسْتَشْفَعْنا وتَوَسَّلْنا بِکَ إِلَی الله... یا وَجیهاً عِنْدَ الله اشْفَعْ لَنا عِنْدَالله.
ای امام زمان، ما با واسطه قرار دادن تو رو به خدا می کنیم واز او شفاعت می خواهیم وبه درگاه او توسل می نماییم، وپیشاپیش حوائجمان تو را قرار می دهیم. ای آبرومند نزد خدا، در بارگاه الهی شفیع ما باش.
ای صاحب اختیار من، از تو می خواهم که از درگاه الهی حاجات مرا طلب کنی. برای بر آمدن حاجاتم برای من شفاعت کن، چون من حاجاتم را برای آن نزد تو آورده ام که می دانم تو نزد خداوند شفاعتِ پذیرفته شده ومقام والایی داری.
به برکت وجود تو...
در دعاها به ما آموخته اند که خدا را به حق او که عصمت حاضر است قسم دهیم تا به آبرویی که او در پیشگاهش دارد ما را بپذیرد. لب به دعا می گشاییم ووجود پر برکت او را واسطه فیض قرار می دهیم:
أَتَقَرَّبُ إِلَیکَ یا رَبِّ... أَتَوَسَّلُ إِلَیکَ یا رَبِّ بِإِمامِنا ومُحَقِّقِ زَمانِنا...
خدایا، به درگاه تو تقرب می جویم با واسطه قرار دادن آن آقای حفیظ وعلیمی که اختیار خزاین زمین را به او سپرده ای. آن پدر مهربانی که زمام قبض وبسط را بدست او داده ای. صاحب نفس مبارک وریشه کن کننده شجره ملعونه. او که در گهواره با مردم سخن گفت وبه راه هدایت راهنمایی کرد. او که از دیدگان غایب است ولی در شهرها حاضر است. او که از چشمها پنهان است ولی در فکرها (وقلبها) حاضر است. باقیمانده نیکان، وارث ذوالفقار که در خانه پرده دار ظاهر می شود. عالم مطهّر، حضرت حجة بن الحسن که بهترین تحیات وبیشترین برکات وکامل ترین صلوات بر او باد.
پروردگارا، به درگاه تو متوسل می شوم با واسطه قرار دادن اماممان ومحقَّق کننده روز موعود در زمانمان وآن که شاهد است ومشهود، آنکه نور درخشان است، او که پرتو نورانی تر است، او که با رعب در دل دشمنانش یاری شده وبا سعادت پیروزمند است. خدایا از تو حاجتم را می خواهم بحق ولیت وحجّتت صاحب الزمان، به جانشینی که حجّت وصاحب امر وظاهر کننده براهین است. خدایا دعای ما را بخاطر او مستجاب کن وحوائج ما را به آبروی او برآورده فرما.
به حق مولود امشب
استفاده از فرصتهایی همچون نیمه شعبان که روز میلاد آن گل خلقت است، ویا روز جمعه که میعاد او با شیعیانش برای ظهور است، بهانه خوبی برای تقرّب بیشتر به حضرت اوست که می گوییم:
اللهمَّ بِحَقِّ لَیلَتِنا هذِهِ... هذا یوْمُ الْجُمُعَةِ وهُوَ الْیوْمُ الْمُتَوَقَّعُ فیهِ ظُهُورُکَ.
خدایا بحق این شب (نیمه شعبان) وآنکه در این شب بدنیا آمده وبحق حجت تو وموعود چنین شبی که فضیلتی در کنار سایر فضائلش قرار داده ای... نور تابنده تو وپرتو فروزانت وپرچم نورانی در شب تاریک، او که غایب وپنهان است.
او که میلادش با عظمت ونژادش با کرامت است. ملائکه شاهدان او وخداوند یاور ومؤید وملائکه مددکاران اویند، آنگاه که وعده ظهورش فرا رسد.
آن شمشیر خداوند که کند نشود ونور خدایی که خاموش نگردد وصاحب حلمی که تحمّلش تمام نشود. او که مدار روزگار است واصل وناموس زمان...
ای امام زمان! امروز جمعه است که انتظار می رود ظهور تو در آن باشد، وفرج مؤمنین به دست تو وقتل کافرین به شمشیر تو در آن واقع شود.
ای مولای من، در این روز من مهمان وپناهنده به توام، وتو کریمی واز اولاد کریمان هستی وضیافت وپناه دادن کار توست. پس مرا هم به میهمانی خود راه ده وپناهم ده.
همه چیز از تو می خواهم
در یک نگاه، همه حوائج دنیا وآخرت را یک جا در نظر می آوریم واز خدا می خواهیم که بوسیله او وبه دست او وبه برکت او وبخاطر او آنها را به ما عطا کند:
اللهمَّ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنا وأنْجِزْ بِهِ مَواعیدَنا واسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنا...
خدایا بوسیله او خواسته های ما را به هدف برسان ووعده های ما را به مرحله عمل برسان ودعاهای ما را مستجاب کن وخواهش ما را عطا فرما وآرزوهای دنیا وآخرت ما را بر آورده نما وبالاتر از آنچه آرزو داریم به ما عطا فرما.
خدایا در همه امورم به دست او مرا کمک کن، در اصلاح کارم وبرآمدن حاجاتم ودستگیری از من در دنیا وآخرتم. خدایا در دنیا وآخرتم مرا با او قرار ده وکرامت هر دو سرا عنایت فرما.
ولایت تو، محبت تو...
قبل از هر دعایی، هدایت بدست او وتکامل در محبت وولایت او وتوجّه او به ما را درخواست می کنیم که تمامی برکات را به دنبال خواهد داشت وما را غرق در دریای بی پایان رحمت خواهد نمود:
اللهمَّ أَتْحِفْنا بِوِلایتِهِ وانْفَعْنا بِحُبِّهِ... اسْلُکْ بِنا عَلی یدَیهِ مِنْهاجَ الْهُدی...
خدایا، بدست او ما را در طریق هدایت وهدف عظمی وراه وسط حرکت ده که افراطکنندگان به سوی آن باز می گردند وپس ماندگان خود را به آن می رسانند.
خدایا، ولایت او را بعنوان تحفه ای به ما عنایت فرما، ومحبت او را برای ما نافع قرار ده، ومهر ورحمت ودعا وخیر او را به ما ارزانی بدار، تا بوسیله آنها به رحمت واسعه تو ورستگاری نزد تو دست یابیم.
صبر می کنم در انتظار تو...
انتظار فرج بالاترین وظیفه شیعه در زمان غیبت امام زمان (علیه السلام) است. این انتظار باید آمیخته ای از تعجیل ورضا باشد. باید از اعماق قلب بخواهیم که هر چه زودتر فرج آنحضرت برسد وظهور فرماید وحتی روزها وساعتها ولحظه ها را بشماریم وچشم منتظرمان دروازه غیبت را بنگرد، تا کی به سوی منتظران باز شود. ولی در همین حال باید به صلاح خداوند ومقدرات دقیق الهی راضی باشیم وزبان اعتراض نگشاییم ودر دل شبهه نکنیم که مبادا سر از انحراف بر آورد. عبارت بسیار ظریفی در این باره به ما آموخته اند:
أَنْتَظِرُ ظُهُورَکَ وظُهُورَ الْحَقِّ عَلی یدَیکَ... فَصَبِّرْنی عَلی ذلِکَ...
ای امام منتظَر! من منتظِر ظهور وغلبه حق به دست توام، واز خدا میخواهم که مرا از منتظران واقعی تو قرار دهد.
خدایا، من در دولت کریمه او رغبت دارم. او که از خلقت پنهانش کرده ای وبه اجازه تو از مردم غایب شده ومنتظر فرمان توست.
خدایا تو عالمی هستی که نیاز به آموختن نداری وصلاح امر ولیت را - درباره زمانی که به او اجازه دهی امر خود را ظاهر کند وپرده را کنار زند - خوب می دانی.
پس در این باره به من صبر عنایت کن تا در آنچه مؤخر داشته ای عجله را دوست نداشته باشم، ودر آنچه تعجیل می فرمایی تأخیر را دوست نداشته باشم. درباره آنچه پنهان کرده ای آشکار شدن را ودرباره آنچه کتمان کرده ای جستجو را دوست نداشته باشم. در تدبیر تو بحث نکنم ونگویم: «چرا» و«چگونه» و«چرا ولی امر ظاهر نمی شود، در حالیکه زمین از ستم پر شده؟» بلکه همه امورم را به تو بسپارم.
خدایا در نبود پیامبرت (صلی الله علیه وآله) وغیبت ولیت وانبوه دشمن وکمی افراد وشدت فتنه ها ما را یاری کن، با فتحی که هر چه زودتر برسانی وگرفتاری را بر طرف کنی ونصرتی که پشتیبانش باشی وسلطنت حقی که ظاهر نمایی ورحمتی از جانب تو که بر ما سایه افکنده وعافیتی از تو که ما را بپوشاند.
حضور در ظهور تو...
آرزوی حضور در زمان ظهور، مسئله ای نیست که هیچ دلی آن را کتمان کند. روزگار شیرین تر از عسلی که ولایت اهل بیت (علیهم السلام) بر همه جهان حکمفرما است ودر سایه آن بساط ظلم بر چیده شده وبرکات زمین وآسمان بر همه نازل است. خدایا ما را زنده نگهدار تا سایه ولی الله الاعظم (علیه السلام) را از نزدیک بر سر خود احساس کنیم وپروانه وار گرد شمع وجودش بگردیم:
اللهمَّ أَدْرِکْ بِنا أَیامَهُ وأَشْهِدْنا أَیامَهُ... ولَینْ قَلْبی لِوَلِی أَمْرِکَ...
خدایا ما را لیاقت درک ایام او عنایت کن، ودر روزگار او حاضر کن، وقلبمان را برای ظهور ولی امرت آماده ونرم کن. خدایا توفیق درک ظهور وقیام او را به ما عطا کن وبا دولت او ما را حفظ کن.
خدایا در دولت او با نعمت فراوان وبا غنیمت شمردن صحبت او وقیام به حقوق او وسلامتی از خطرات، حیات حقیقی به ما عنایت کن.
خدایا روز استقرار او را استقرار وسکونت ما قرار ده ونعمتت را با قرار دادن او در دسترس ما کامل کن، وبین ما واو اتصالی قرار ده که همچون همنشینی با پدران بزرگوارش باشد.
خدایا از تو می خواهم ولی امرت را به من نشان دهی در حالیکه ظهور کرده واوامرش نافذ است، با اعتقاد به اینکه سلطنت وقدرت وحجّت ومشیت وحول وقوت از آن توست.
خدایا این خواسته را به من وبه همه مؤمنین عنایت کن بطوری که روزی به ولی امرت بنگریم در حالیکه سخن او آشکار وراهنمایی او واضح بوده وهدایت کننده از ضلالت وشفا دهنده از جهالت باشد.
پروردگارا مشاهده او را علنی کن وپایه های او را محکم فرما، وبه بیچارگی ما رحم کن.
زنده شوم برای تو
آرزویی که هرگز نباید بر دلها بماند دیدار روی او وروز اوست. خدای مهربان وقادر، به دلهای شکسته ای که در انتظار او چشم از این جهان بستند رحم کرده وبه آنان وعده داده که قبل از روز قیامت یک بار دیگر آنان را زنده کند تا آن روزها را با چشمان منتظر مانده خود ببینند.
ای خدایی که چنین کاری برای قدرت تو آسان تر از آن است که ما فکر می کنیم، ما را نیز از چنین مرحمتی محروم مفرما واگر عمر ما تا روز حضور او کفاف نداد، در عصر ظهور ما را آماده به خدمتش زنده کن تا فرمان او را بر دیدگان نهیم:
اللهمَّ ابْعَثْنا فی کَرَّتِهِ... وإِنْ حالَ بَینی وبَینَهُ الْمَوْتُ فَأَخْرِجْنی مِنْ قَبْری مُؤْتَزِراً کَفَنی...
خدایا ما را در بازگشت او زنده کن. خدایا اگر بین من ولقای او مرگ - که برای بندگانت حتم مقدر شده قرار داده ای - حایل شد، هنگام قیامش مرا از قبرم مبعوث فرما در حالیکه کفن خود را به تن کرده باشم وشمشیرم را کشیده باشم ونیزه ام را بر آورده باشم ودعوت او را که صدای آن در همه جا پیچیده است لبیک بگویم وپیشاپیش او جهاد کنم در لشکری که بر اهل آن ثنا گفته ای وفرموده ای: «صفی که گویی پایه ای منسجم هستند».
مشتاق روی ماه توام
خوشا به حال شیعیانی که در زمان پیامبر (صلی الله علیه وآله) بودند وچهره آسمانی ترین مخلوقات خدا را به تماشا می نشستند. پیشانی های نورانی که جلوه عصمت از آن هویدا بود ومظهر کامل «جالِسوُا مَنْ یذَکِّرْکُمُ الله وَجْهَهُ» بودند. اینک غیبت هزار ودویست ساله آخرین امام معصوم (علیه السلام) عطش چشمها را به سرمه ای از دیدارش شعله ور ساخته است. یک دیدار هم بس است تا روشنی چشمهای بی فروغ ما باشد. خدایا لیاقتی در خود نمی بینیم، ولی صبری هم تا زمان ظهور در خود نمی یابیم! چاره ای کن!
اللهمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ والْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ واکْحُلْ ناظِری بِنَظْرَةٍ مِنّی إِلَیهِ...
خدایا آن قامت رشید وآن پیشانی زیبا را به من نشان ده وچشمانم را سرمه ای از دیدار او بکش. خدایا روی مبارک ولیت را در زمان حیات وبعد از مرگمان به ما نشان ده. خدایا آقای ما را به ما نشان ده، وعطش ما را به دیدارش - با زیارت جمالش - خنک فرما، وما را از کسانی قرار ده که با دیدار او چشمشان روشن می شود.
دوست دارم یار تو باشم
امروز پس از چهارده قرن ندای «اللهمَّ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ...» از غدیر در گوش جهانیان طنین انداز است. آخرین یادگار غدیر، پرچم «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ...» را بر دوش می کشد ویاور وناصر می طلبد. چه در عصر غیبت وچه روزی که بیاید باید با نشان خدمتگزاری او زندگی کنیم، ولحظه ای از این مأموریت بزرگ غفلت نورزیم. پروردگارا، روزی را میاور که از یاری او با قلب ودل وزبان وجان ومال وآبرویمان دست برداشته باشیم. شعار همیشگی حیاتمان حمایت از حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله فرجه است که می گوییم:
اللهمَّ اجْعَلْنا مِنْ أَنْصارِهِ وأَعْوانِهِ والذَّابّینَ عَنْهُ والْمُسارِعینَ إِلَیهِ فی قَضاءِ حَوائِجِهِ...
خدایا، ما را از انصار ویاران امام زمان (علیه السلام) ومدافعین او وسرعت گیرندگان در انجام خواسته های او قرار ده. ما را از کسانی قرار ده که در یاری دینت آنان را بکار می گیری وبا یاری ولیت به آنان عزّت می بخشی.
خدایا ما را از اصحاب وگروه او ودر شمار تابعین وشیعیانش قرار ده ودر زمره خالصین درگاهش مکتوب بدار. ما را از تابعین او وآنان که در برابر دشمنانت تو را یاری می کنند ثبت کن.
پروردگارا، ما را از اعوان او وتقویت کنندگان حکومت او ودعوت کنندگان به اطاعتت وراهنمایان به راهت قرار ده.
گوش به فرمان توام...
خدایا شکر که امامان ما را خود انتخاب کرده ای واختیار امامت را به ما نسپرده ای. ما به اطاعت بی چون وچرا در برابر مقام عصمت مطلقی که تو نصب کرده ای افتخار می کنیم. ما همچون سلمان وابوذر ومقداد منتظر فرمان او هستیم تا اوامر او را فوراً جامه عمل بپوشانیم. خدایا ما را در این اعتقاد راسخ تر کن وبرای مراحل عملی آن آماده ساز.
اللهمَّ أَعِنّاْ عَلَی الْإِجْتِهادِ فی طاعَتِهِ واجْتِنابِ مَعْصِیتِهِ...
خدایا ما را در کوشش برای اطاعتش ودوری از معصیتش یاری فرما. ما را در خدمت او پایدار کن ودر ادای حقوق او یاریمان کن وما را در راه او قرار ده.
خدایا ما را در اطاعت او تقویت کن ودر گام برداشتن پشت سر او ثابت قدم کن وبه پیروی از او بر ما منّت گذار وما را در حزب او قرار ده که با اوامرش پایدارند وبه همراه او صبر می کنند ودلسوزانه رضایت او را طلب می کنند. خدایا ما را از امتثال کنندگان اوامرش وحمایت کنندگان از او وسبقت جویان به اراده اش ومخلصین در اطاعت او قرار ده. خدایا مرا از کسانی که اوامر او را به جان می خرند وبه کارهای او راضی اند ودر برابر حکمهای او تسلیم اند قرار ده.
خدایا مرا ثابت قدم بدار
خدایا، در فتنه های آخر الزمان، خطر از دست دادن عقاید شیرینی که عمری را با آنها سر کرده ایم هر لحظه وجود دارد. این اظهار ارادت به ساحت قدس حضرت مهدی (علیه السلام) را تا آخرین لحظه برای ما حفظ کن.
اللهمَّ ثَبِّتْنی عَلی طاعَةِ وَلِی أَمْرِکَ... ولاتَسْلُبْنا ذلِکَ...
خدایا مرا بر اطاعت ولی امرت ثابت قدم بدار، واینگونه ما را حفظ کن. خدایا این اعتقاد واین توفیق را در حیاتمان وهنگام وفاتمان از ما مگیر، بطوری که بدون شک وبی آنکه عهد شکن باشیم یا شبهه ای به دل آورده باشیم ویا تکذیب کرده باشیم، از دنیا برویم. خدایا بجای ما دیگری را قرار مده که این بر ما بسیار سنگین است.
در راه تو شهید شوم
شهادت تحت فرمان امام زمان (علیه السلام) ودر میدان نبردی که او فرمانده باشد ودر راه نابودی دشمنانش بوقوع بپیوندند، بالاترین آرزوی هر شیعه اهل بیت (علیه السلام) است. این سخن دل را از هم اکنون بر زبان جاری می کنیم:
اللهمَّ اجْعَلْ سِلاحی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً... وَاجْعَلْنی مِنَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَینَ یدَیهِ...
خدایا اسلحه مرا برای یاری او بر کشیده فرما، ومرا از آنانکه با خواست خود وبدون اجبار، در پیشگاه او به شهادت می رسند قرار ده، در آن لشکری که اهل آن را در کتابت توصیف کرده ای وفرموده ای: صفی هستند چون بنیادی منسجم در اطاعت تو وپیامبرت وآل او.
ای امام زمان، از خدا بخواه مرا از جمله اولیائت که در پیشگاه تو به شهادت می رسند قرار دهد.
انتقام حسین را همراه تو بگیرم...
هنوز صدای شکستن استخوانهای پهلوی زهرا (علیه السلام) از پشت در خانه به گوش می رسد. هنوز گریه بلند علی (علیه السلام) کنار بدن مجروح فاطمه (علیها السلام) طنین انداز است. هنوز جنازه تیر باران شده ومسموم امام مجتبی (علیه السلام) روی دستهای شیعه است. وهنوز صدای شیون زینب کبری ودختران حسین (علیه السلام) دلها را پاره پاره می کند. هنوز ندای مظلوم کربلا از حلقوم بریده شنیده می شود وعلی اصغر به روی دست پدر بال می زند... واین همه منتقم آل محمد (علیه السلام) را صدا می زنند.
یا رسول الله، که در حیاتت بر مصائب اهل بیتت می سوختی؛
ای فاطمه، که در پشت آن در آتش زده تو را در هم شکستند وتن آزرده ات را مجروح کردند ومحسنت را کشتند؛
ای علی مرتضی، که سی سال خار در چشم واستخوان در گلو سوختی وساختی، وآنچنان مظلوم رفتی که جنازه ات مخفیانه به آغوش خاک سپرده شد؛
ای حسین مظلوم، که سقیفه انتقام محمد مصطفی را از تو گرفت وآنچه قساوت داشت به میدان تو آورد وتا آنجا پیش رفت که استخوانهای سینه ات را همچون سینه مادرت خُرد کرد، وتا زینب را به اسیری نبرد دست از شقاوتش برنداشت؛
ای امامان مظلومی، که شربت شهادت نوشیدید وبدست وارثان سقیفه آخرین ظلمها در حق شما روا داشته شد؛
ما همان روز صدای «هل من ناصر» شما عزیزان خدا را شنیدیم، ودیر زمانی است که بر مصائب شما می سوزیم وچکه های مذاب اشکمان در زخمهای شما التیامی بر دردهای نامتناهی آن است.
از سال شصت ویک هجری تا کنون دست میلیاردها جانفشان در راه شما به قبضه شمشیر است ومنتظر اجازه! اشک به چشم ودست به شمشیر!! در نیام نگه داشتنِ این شمشیرها خونی به قلبها کرده که خود انتقامی دیگر می طلبد.
خدا کند تو بیایی وفرمان دهی تا غلاف شمشیرها را بشکنیم ودو سوی آنها را تیز کنیم وبا نام زهرا وحسین (علیهما السلام) در لشکر غدیر بر سقیفه بتازیم وانتقام چهارده قرن را بگیریم. ای خون خدا، برای فرزندت مهدی دعا کن که بیش از این ما را صبر نمانده است.
جَعَلَنَا الله وإِیاکُمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِ الْحُسَینِ (علیه السلام) مَعَ الْإِمامِ الْمَهْدِی (علیه السلام)
خدا ما وشما را از طالبین خون حسین (علیه السلام) بهمراه ولیش حضرت مهدی (علیه السلام) قرار دهد. خدایا بدست مهدی (علیه السلام) سینه های ما را شفا ده وغیظ وغضب قلبهامان را آرام بخش وخونخواهی ما را با خونخواهی او مقرون ساز.
ای حسین، خدا به من روزی کند که با امام یاری شده از اهل بیت محمد (علیه السلام) به خونخواهی تو بپا خیزم. در واقع خون تو خون ماست که با امام هدایتگر ظاهر - که به حق سخن می گوید - طالب آن خواهیم بود.
در روز قیامت با تو باشم
میعادگاه اصلی ما با اماممان روز قیامت است که قرآن می فرماید: «یوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ». شکی نیست که آن روز، آئینه روزهایی است که در دنیا گذشته وآنگونه که در اینجا بوده ایم در آنجا خواهیم آمد. اگر از هم اکنون برای آخرت دعا می کنیم به معنای آن است که در دنیا با او باشیم، آنجا که می گوییم:
أَسْأَلُکَ أَنْ تَحْشُرَنا یوْمَ الْقِیامَةِ فی زُمْرَتِهِ وتَحْتَ لِوائِهِ وتُجیرَنی مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ...
خدایا از تو می خواهم که در روز قیامت، مرا در زمره انصار ویاران او وزیر پرچم او محشور فرمایی. خدایا در دنیا وآخرت مرا همراه واو از جمله نجات یافتگان به او قرار ده وما را بر دین او بمیران.
خدایا نماز ما را به آبروی او قبول کن، وگناهان ما را به خاطر او ببخش واز آتش گداخته پناهمان ده. خدایا این محبت وارادت را خالص قرار ده وآن را از ما مگیر تا هنگامی که نزد او در آییم وما را در بهشت با او قرار دهی.
دشمنِ تو را خوار ببینم
دشمنان کینه توز شیعه، عقده های سقیفه را نه تنها در سخن، بلکه با تعرض به جان ومال وآبروی شیعیان خالی می کنند. از شر این دشمنان تشیع که در واقع دشمنان آل محمد (علیه السلام) اند دست دعا به درگاه خدا بلند می کنیم:
اللهمَّ أَرِنی فی عَدُوِّ آلِ مُحَمَّدٍ ما یحْذَرُونَ...
خدایا درباره دشمنان آل محمد (علیه السلام) آنچه را می ترسند به من نشان ده. خدایا آرزوی دولت کریمه حضرت مهدی (علیه السلام) را دارم که در آن نفاق واهل آن ذلیل می شوند. خدایا به عزت او ما را بر دشمنانت ودشمنانمان غالب فرما.
خدایا بخاطر امام زمان (علیه السلام) شر هر اذیت کننده وهر طغیانگر ومتجاوز وهر دشمنی را از ما کفایت فرما.
دوستان تو را عزیز ببینم
ای امام زمان، دوستان تو خوشی ها را برای روز تو نگه داشته اند. تا تو نیایی وتو نباشی شادی وآرامشی نخواهد بود. ما چشم به آن روز دوخته ایم ومی گوییم:
اللهمَّ أَرِنی فی آلِ مُحَمَّدٍ ما یأْمَلُونَ...
خدایا درباره آل محمد (علیهم السلام) آنچه آرزو دارند به من نشان ده. خدایا در آرزوی دولت کریمه او هستیم که اسلام واهل اسلام بدان عزت یابند.
خدایا بندگانت را با او حیات حقیقی عنایت کن وشهرها را آباد فرما. کمی افراد ما را بوسیله او زیاد کن، وذلت ما را بوسیله او به عزت تبدیل کن. خدایا ما را به دست او رو سفید کن وبند اسارت را از ما باز کن ودر آنچه از حق اختلاف است ما را به درست آن هدایت کن.
جز غم تو غصه ام مباد
غم وغصه در دنیا اگر غم دوری مهدی (علیه السلام) نباشد، همان گرفتاریهایی است که از یاد او باز می دارد. از خدا می خواهیم این غصه ها را بر طرف سازد:
اللهمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنا واشْعَبْ بِهِ صَدْعَنا...
خدایا به برکت حضرت مهدی (علیه السلام) گرفتاری ما را التیام بخش وشکستگی ما را ترمیم فرما. خدایا هر غم وغصه ای را به وسیله او از ما کفایت فرما وآنها را بر طرف کن وما را از شر بلاهای حتمی نجات ده. خدایا ناراحتی ها وسوز دلها را بوسیله او بر طرف فرما.
روزی حلال با برکت نصیبم کن
اگر چه در سخنِ محبت وارادت، نام دنیا زیبا نیست، ولی...!
ای امامی که به برکت ومیمنتِ وجود تو خدا روزی را بین بندگانش قسمت می کند، وای صاحب شب قدر که مقدرات خلق به امضای تو می رسد، خود می دانی که روزی حلال وخلاصی از دیون مردم ورهایی از فقر، جسم وروح ما را آمادگی بیشتر برای ارتباط با تو می بخشد. پس اجازه بده در این باره هم از تو بخواهیم:
اللهمَّ اجْعَلْ أَرْزاقَنا بِهِ مَبْسُوطَةً...
خدایا روزی های ما را بخاطر حضرت مهدی (علیه السلام) وسیع وگسترده بفرما. خدایا بخاطر او خانواده ما را غنی فرما وقرضهای ما را ادا کن وفقر ما را جبران فرما وخلل امور ما را به تعادل برسان وسختیهای ما را آسان فرما ودیون ما را کفایت کن.

با تو پیمان می بندم، یا بقیة الله

بیعت یک برنامه اجتماعی برای رسمیت دادن به حکومت یک حاکم وبه معنای اعلام پذیرفتن او وتسلیم در برابر اوست. جلوه ظاهری بیعت دست در دست حاکم گذاشتن وفشردن دست اوست، ودر پس این پرده ظاهری عهد وپیمانها وگواهی های متعددی است که بیعت کننده به آنها تعهّد می نماید.
درباره حضرت ولی عصرصلوات الله علیه - بخاطر عدم حضور حضرت - به بیعت زبانی اکتفا شده، وما با اقرارهایی که در پیشگاه حضرتش می نماییم در واقع دست بیعت با او می دهیم.
این اقرارها شامل شهادت وگواهی ما نسبت به فضائل وخصائص وبرکات حضرت است واعلان اعتقاد به ظهور قطعی او وآنچه بعد از ظهور به دست او به وقوع می پیوندد ودر نهایت عهد وپیمان محکم وفاداری است که با او می بندیم.
این بیعت در دو مورد بصورت عملی نیز دستور داده شده است: یکی در دعای عهد است که در آخر دعا سه بار با دست راست به پای راست می زنیم ومی گوییم: «العَجَلْ العَجَلْ، یا مَوْلای یا صاحِبَ الزَّمانِ» ودیگری در دعای زمان غیبت است که پس از دعا دست راست را بر کف دست چپ می زنیم وگوئی با آنحضرت دست بیعت می دهیم.
هر روز آماده به خدمتم
هر روز صبح با تجدید بیعت واعلان آمادگی واستقامت بر بیعتی که تا روز قیامت به گردن گرفته ایم از خداوند ثبات آن را می خواهیم:
اللهمَّ إِنّی أُجَدِّدُ لَهُ فی صَبیحَةِ یوْمی هذا وما عِشْتُ مِنْ أَیامی عَهْداً وعَقْداً وبَیعَةً لَهُ...
خدایا، من در صبح امروز وتا روزی که زنده باشم عهد وپیمان وبیعت او را با خود تجدید می نمایم بطوری که هرگز از آن باز نگردم وآن را کنار نگذارم. خدایا این بیعت او تا روز قیامت بر گردن من است.
تو را بر عهد خود شاهد می گیرم
برای بیعت خود بهترین شاهدان را معرفی می کنم تا خود را در بند بیعتم محکم وپایدار نمایم. خدا وملائکه وشخص حضرت بقیة الله (علیه السلام) را شاهد می گیرم وچنین عرضه می دارم:
أُشْهِدُ الله وأُشْهِدُ مَلائِکَتَهُ وأُشْهِدُکَ یا مَوْلای بِهذا...
هر کس ولایت تو را معتقد باشد وبه امامت تو اعتراف داشته باشد اعمالش قبول است وگفتارش تصدیق می شود وحسناتش مضاعف می گردد وگناهانش محو می شود، وهر کس از ولایت تو عدول کند ونسبت به معرفت تو جاهل باشد ودیگری را بجای تو برگزیده باشد، خداوند او را به صورت در آتش می اندازد وهیچ عملی را از او نمی پذیرد وروز قیامت ارزشی برای او قائل نمی شود.
خدا را وملائکه اش را و- ای مولای من - شما را در این باره شاهد می گیرم، که ظاهر این گفتار من همچون باطنش وپنهان آن همچون آشکارش باشد.
تو خود شاهد بر این پیمان باش واین عهد من با تو است وپیمانی از من نزد تو است، چرا که تو نظام دین ورئیس متقین وعزت موحّدین هستی وخداوند به من چنین دستور داده است.
ای صاحب اختیار من، تو را بعنوان امام وهدایت کننده وولی وارشاد کننده خود پذیرفته ام، وبدنبال هیچکس به جای تو نیستم وکسی را جز تو صاحب اختیار خود نمی دانم.
بیعت با تو شرف من است
قلب ما با مهدی صاحب الزمان (علیه السلام) پیمان بسته واین بزرگترین شرافت ما است. اشتیاق قلب وروح ما به دیدار وظهور آنحضرت بهترین شاهد بر بیعت وپیمان محکمی است که با او بسته ایم.
اللهمَّ کَما شَرَّفْتَنی بِهذَا التَّشْریفِ وفَضَّلْتَنی بِهذِهِ الْفَضیلَةِ...
خدایا، مرا به این شرافت - که با مهدی (علیه السلام) پیمان ببندم - شرافت داده ای، وبه این منقبت فضیلت عطا فرموده ای، وبه این نعمت اختصاص داده ای، وقلب مرا به یاد او آباد ساخته ای.
خدایا، ما بندگان مشتاق به ولیت هستیم که یادآور تو وپیامبرت است.
به بیعت تو اعتقاد دارم
شهادت وگواهی دل وزبان ما، آئینه اعتقاد ماست. در بیعتی که هر صبحگاه با امام زمان (علیه السلام) تجدید می نماییم قبل از هر چیز در پیشگاه او اقرار می کنیم وگواهی می دهیم که عظمت او در اعتقاد ما در چه حدی است:
اللهمَّ إِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ... وأَطْلَعْتَهُ عَلَی الْغُیوبِ...
ای ولی عصر وزمان، خداوند تو را از کودکی برگزید. خدایا او بنده توست که برای خود انتخابش کردی، وبرای یاری دینت پسندیدی وبا علم خویش او را برگزیدی وبر او انعام نمودی.
ای حجت پروردگار، خداوند علومش را برای تو کامل نموده وتو خازن هر علمی هستی. خدایا تو او را برای غیب خویش برگزیده ای وبر علم غیب آگاه ساخته ای.
بیعت می کنم که صاحب اختیارم باشی...
مقام حجة اللهی وامامت بالاترین مقامی است که صاحب اختیاری مطلق امام زمان (علیه السلام) را بر جان ومال وهمه وجود ما ثابت می کند. ما در بیعت با آنحضرت این اقرار را بر زبان جاری می کنیم:
أَشْهَدُ أَنَّکَ حُجَّةُ الله عَلی مَنْ مَضی ومَنْ بَقِی... عَصَمَکَ الله مِنَ الذُّنُوبِ...
شهادت می دهم که تو حجت خدا بر گذشتگان وباقیماندگان هستی، وتو حجت دوازدهم وحق ثابتی هستی که عیبی در آن نیست. تو ولیی هستی که مانندی نداری، وتو امامی هستی که با گفتار ورفتارت هدایت می نمایی وتو شفاعت کننده ای هستی که نظیری نداری.
ای مولای من، شهادت می دهم که تو وامامان از پدرانت ائمه من وصاحب اختیاران من هستید در دنیا ودر روزی که شاهدان بپا می خیزند.
با دلی آرام بیعت می کنم
آرامش دلی که شیعه دارد هیچ دین وملتی ندارد، واین بخاطر عصمت مطلقی است که امامانش به امضای پروردگار در صریح آیه «إِنَّما یریدُ الله لِیذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ ویطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» دارند. در پیشگاه اماممان به این پایه مهم اعتقادی اقرار می کنیم:
عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ وبَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیوبِ وطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ...
خدایا، او بنده توست که او را از گناهان معصوم داشته ای واز عیوب بری ساخته ای واز پلیدی ها مطهر نموده ای واز ناپاکی سلامت داشته ای.
خدایا، ما در روز قیامت که امر عظیم واقع می شود شهادت می دهیم که هیچ گناهی از او سر نزده وهیچ خطایی انجام نداده، وهیچ معصیتی را مرتکب نشده، وهیچیک از طاعات تو را ضایع نکرده وهیچ حرمتی از تو را هتک ننموده وهیچ واجبی را تبدیل نکرده وهیچ شریعتی را تغییر نداده است. او طاهر وصاحب تقوای خالص وپاکیزه است.
هر چه داریم از توست
نعمتهایی که خداوند تعالی بر اهل زمین وآسمان ارزانی می دارد به برکت پاکترین وجودی است که خلق کرده واو امام معصوم (علیه السلام) است، که «لَوْلاَ الْحُجَّةَ لَساخَتِ الْأَرْضُ بِأَهْلِها». اگر اعمال مردم قبول شود با ولایت اوست وبدون آن ارزشی ندارد. در بیعتی که با او می نماییم این عقیده خود را ابراز می کنیم ومی گوییم:
أَشْهَدُ أَنَّ بِیمْنِهِ رُزِقَ الْوَری وبِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ والسَّماءُ... وتُقْبَلُ الْأَعْمالُ
شهادت می دهم که به برکت او مردم روزی داده می شوند وبه برکت وجود او آسمان وزمین استوار مانده اند وبه بقای او دنیا باقی است.
ای امام زمان، شهادت می دهم که به ولایت تو اعمال قبول می شود وافعال ما پاکیزه وحسنات مضاعف وگناهان محو می شود.
خدایا، تو او را باعث حفظ وپناه ما خلق کرده ای وبعنوان قوام وپناهگاه ما بپا داشته ای.
ضامن بیعت تو خداست
بیعت ما با امام عصرعجل الله تعالی فرجه آینده ای ضمانت شده دارد. او وشیعیانش غالب اند وانتقام خواهند گرفت، واو عدل مطلق را در زمین حاکم می کند وجبت وطاغوت را باطل می نماید. این اعتقادی است که شیعه با سینه سپر کرده در پیشگاه دوست ودر مقابل دشمن اعلان می کند وآن را در بیعتش می گنجاند:
أَشْهَدُ أَنَّ حِزْبَکَ هُمُ الْغالِبُونَ... وأَنْتَ تَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وعَدْلاً...
ای حجة بن الحسن، شهادت می دهم که حزب تو غالب اند واولیای تو رستگار ودشمنانت زیانکارند. خداوند تو را برای یاری دین وعزت یافتن مؤمنین وانتقام از منکرین وسرپیچی کنندگان ذخیره فرموده است.
تو اجتماع دشمنان را بر هم می زنی وهر حقی را به اثبات می رسانی وهر باطلی را ابطال می نمائی. تو هستی که زمین را پر از عدل وداد می کنی بعد از آنکه از ظلم وجور پر شده باشد، وتو هستی که از دنیا نمی روی تا آنکه بر جبت وطاغوت (ابوبکر وعمر) خط بطلان بکشی.
در این بیعت بر باورهایم شاهد باش
اعتقادات ما مجموعه ای بهم پیوسته وغیر قابل تفکیک است. همین مجموعه است که روز قیامت باید در درگاه ربوبی به آنها پاسخگو باشیم. اگر می توانستیم خدمت امام (علیه السلام) برسیم قطعاً سعی می کردیم یک دور عقایدمان را در محضر او بازگو کنیم تا امضا فرماید، مانند حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) که عقاید خود را خدمت امام علی النقی (علیه السلام) عرضه کرد. اکنون ما امام زمان (علیه السلام) خود را بر عقایدمان شاهد می گیریم ومی گوییم:
أُشْهِدُکَ یا مَوْلای، أَنّی أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ الله... وأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ ورَسُولُهُ...
ای مولای من، تو را شاهد می گیرم که شهادت می دهم خدایی جز الله نیست ویگانه است وشریکی ندارد، وحضرت محمد (صلی الله علیه وآله) بنده وپیامبر اوست وجز او وخاندانش برای خدا حبیبی نیست.
ای مولای من، تو را شاهد می گیرم که امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) حجت خدا است. همچنین امام حسن وامام حسین وامام علی بن الحسین وامام باقر محمد بن علی وامام صادق جعفر بن محمد وامام موسی بن جعفر وامام علی بن موسی الرضا وامام محمد بن علی جواد وامام علی بن محمد هادی وامام حسن بن علی عسکری (علیه السلام) حجتهای خدا هستند وشهادت می دهم که تو حجت خدایی.
شما اول وآخر هستید. رجعت شما حق است وشکی در آن نیست. در آن روز هر کس از قبل ایمان نیاورده یا در ایمانش کسب خیر وعمل صالح نکرده ایمانش فایده ای ندارد.
شهادت می دهم که مرگ حق است، ونکیر ومنکر حق است. دوباره زنده شدن پس از مرگ وآمدن به محشر حق است. پل صراط وکمینگاه قیامت وترازوی عدل الهی حق است. محشور شدن مردم وحسابرسی خداوند وبهشت وجهنم ووعده ووعید به آن حق است.
مولای من، هر کس با شما مخالف باشد شقی است وهر کس از شما اطاعت کند سعادتمند است. شاهد باش بر آنچه شما را شاهد گرفتم. من دوست شمایم واز دشمن شما بیزارم. حق آن است که شما بدان راضی هستید، وباطل آن است که مورد رضای شما نباشد. معروف آن است که شما به آن دستور دهید، ومنکر آن است که شما از آن نهی کنید.
ای مولای من، قلب من به خداوندی که یگانه است وشریکی ندارد مؤمن است، وبه پیامبر او وامیرالمؤمنین وبه شما - به اول وآخرتان - ایمان دارد ویاری من برای شما آماده شده ومحبت من برای شما خالص است.
با صلابت دست می دهم
اکنون نوبت آن است که با اراده ای محکم دست خود را پیش آوریم وبیعت پایدار ومحکمی با مولایمان نماییم؛ پیمانی که غیبت او وتأخیر در ظهورش خللی به آن وارد نکند. اگر صدها سال هم در فراقش بسوزیم بر سر عهدی که با او بسته ایم استقامت می کنیم. این امضای نهایی بر سلامها ودعاهایی است که تا کنون بر زبان جاری ساخته ایم ومهر صلابت در راهی است که انتخاب کرده ایم:
أَشْهَدُ أَنَّ وَعْدَ الله فیکَ حَقٌّ... فَلَوْ تَطاوَلَتِ الدُّهُورُ... لَمْ أَزْدَدْ فیکَ إِلاَّ یقیناً...
خدایا، من معتقد به بازگشت وحضور در پیشگاه امام زمان هستم. مولای من، شهادت می دهم که وعده خدا درباره تو حق است، وبه خاطر طول غیبت ودوری زمان شکی درباره آن نخواهم کرد. من با جاهلان حق تو نخواهم بود که متحیرند، بلکه منتظر ومتوقع رسیدن روزگارت خواهم ماند.
ای امام زمان، اگر روزگار طولانی شود وعمرها زیاد شود یقیینم درباره تو بیشتر خواهد شد ومحبتم نسبت به تو افزون می گردد. اعتماد وتکیه ام به تو بیشتر، وانتظارم برای ظهورت وجهاد در پیشگاهت زیادتر می شود، تا جان ومال وفرزندان وخاندان وآنچه پروردگارم به من ارزانی داشته به پای تو بریزم وآماده امر ونهی تو درباره آنها باشم.
ای صاحب اختیار من، اگر روزگار نورانی تو وپرچمهای برافراشته ات را درک کنم، من از همینک بنده تو وآماده اجرای امر ونهی توام. آرزویم شهادت در پیشگاه تو ورستگاری نزد توست.
مولای من، اگر قبل از ظهور تو مرگ من فرا رسد، من بوسیله تو وپدران طاهرینت به درگاه خدا توسل می جویم واز درگاهش می خواهم بر محمد وآل محمد درود فرستد وبرای من بازگشت در زمان ظهورت وحضور در روزگارت را مقرر کند تا جانانه از تو اطاعت کنم وقلبم را از دشمنانت شفا دهم.
منتظرم... امیدوارم...
ای پسر پیامبر، ای یادگار علی وفاطمه، ای منتقم خون حسین...
ای امید دلهایی که در دوازده قرنِ غیبت، شکستند ورفتند، وچشم انتظارت ماندند...
ای بسته به تو قلبهای سوخته ای که جوانه های محبت را در دل شکفته اند ودر راه تو چشم می سایند...
اکنون پیش از همه، خود دعای فرج می خوانی؛
ومن ای کاش توانسته باشم با ادب صدایت زنم، وپیش از سخن سلامت دهم ودرودت فرستم، وقبل از دعای خود سلامتی تو را بخواهم، وسپس فرج تو را که بیایی، وآنگاه از تو بخواهم که در پیشگاه خدا شفاعتم کنی وبا تو بودن را برایم بخواهی، وعهد وپیمان ببندم که برای همیشه با تو باشم.
چشم انتظار دروازه غیبت، آمیخته ای از اعتقاد ومحبت واحترام خالصانه را تقدیم مجلس ملکوتیت می نماید.
ودعایی که تعجیل ورضا را عجین نموده، نثار بیعتی می نماید که تا قیامت پذیرفته است.
ملتمسانه زار می زنم:
آیا راهی به سوی تو هست؟
وآنگاه که جوابی به گوش نمی رسد، آه از نهاد برمی آورم:
پناهم ده،
مرا دریاب،
امانم ده،
هرچه زودتر!
همین امشب!
همین ساعت!
اینک از تو می خواهم سلام مرا سلامی دهی، ومرا به درگاهت بپذیری، وبرایم دعا کنی، وزودتر بیایی ودست گنهکار مرا برای بیعت در دست مبارکت بگیری؛ وبپذیری که با تو میثاق وفا ببندم، تا در روز حضورت تحت لوای تو گوش به فرمانت باشم.

منتظرم... امیدوارم...

اینک
اگر اجازه دهی
صدایت می زنم...!!
سلامت می دهم...!!
دعایت می کنم...!!



 

 

 

پاورقی:

-----------------

(۱) برگرفته از زیارت نامه حضرت نرگس سلام الله علیها.
(۲) درباره دعاهای خود امام زمان (علیه السلام) برای فرج خویش، به بحار الانوار: ج ۱۹ ص ۳۶۵، ج ۸۲ ص ۲۳۵ - ۲۳۳ مراجعه شود.

دانلودها دانلودها:
رتبه رتبه:
  ۱ / ۵.۰
نظرات
بدون نظرات

نام: *
كشور:
ايميل:
متن: *
بررسی کاربر: *
إعادة التحميل
 
شبكة المحسن عليه السلام لخدمات التصميم