سر هواى يار دارد، من كيم؟
لب نواى يار دارد، من كيم؟
چشم با اشكش بگويد، من كيم؟
دل هماره خود بجويد، من كيم؟
من كيم؟ يك عاشق زار ونزار
هوشم از كف رفت وگرديدم خمار
لاله را ديدم بسان لعل او
سوسن صحرا چو او از رنگ وبو
سرورا دانم كمان از قامتش
دست من كى مى رسد بر ساحتش
مذهب او نيست راندن…